Ο Τίμιος σταυρός, όντεν είναι τσή χάρης του, φεύγει από 'σπέρας απού το ψηλορείττη και πηγαίνει ως το Κουλούκονα. Μα ποιός άξιος να τόνε 'δή. Φαίνεται μια φωθιά 'σα δε βαστά πολυώρα. Ότι προφτάξης να του ζητήξης την ώρα που φαίνεται σου το δίδει η χάρι του. Μια φορά μια γραί τον είδενε και του 'πενε “Τίμιε μου σταυρέ μου πέψε μου χίλια...” δεν επρόκαμεν όμως να πή ργιάλια και ο τίμιος σταυρός τσή 'πέψενε αχείλια κ' εκρημαστήκανε σαν του γαϊδάρου.