“Άβατο” μοναστηριού Ντουσλικου
Το μοναδικό φανταχτερό κυπαρίσι του Μοναστηριού, έπειτα από σεισμό, έπεσε κι έσπασε τον εξωτερικό τοίχο. Μια μεγάλη σχισμάδα φαντάζει ως σήμερα στον τοίχο. Λένε πως ο σεισμός γίνηκε από θεία οργή, γιατί κατατρεγμένα γυναικόπαιδα από Αρβανίτες, παραβιάσανε το άβατο και μπήκανε μέσα. Άλλη εκδοσή της παράδοσης, λέει πως κάποια Τουρκάλα, πιθανά η γυναίκα του Πασά Τρικάλλων, θέλησε να μπεί στο μοναστήρι αν και είξερε οτι την είσοδο την απαγόρυε ο κανονισμός του, αν και γνώριζε τις συνέπειες που είχε ο ηγούμενος επιτρέποντας τούτο. Η χανούμισσα όμως επέμεινε να μπεί. Μόλις όμως πάτησε το πρώτο σκαλί της ξύλινης σκάλας, ξέσπασε τρομερή μπόρα με βροντές και αστραπές. Τα νερά κατεβαίνοντας με ορμή μετακίνησαν ένα βράχο που κατρακυλώντας παρέσυρε και πλάκωσε τη χανούμισα. Ακόμα και σήμερα, το κοτρώνι αυτό, στέκει ολόρθο πιό κάτω απ' το μοναστήρι. Οι χωρικοί το νοματίζουν “της Κυρας το μάρμαρο”.
Τόπος Καταγραφής
ΤρίκαλαΧρόνος καταγραφής
1948Πηγή
Αλεξ. Κ. Χατζηγάκη, Παραδόσεις τ' Ασπροποτάμου, Τρίκαλα, 1948, σελ. 55, αρ. 107Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
Παραδόσεις τ' Ασπροποτάμου, ΒιβλίοΣχετιζόμενα κείμενα
Πρβλ. Αθ. Παπανικολάου “Η Παρθένος του Ολύμπου” μυθιστόρημα και περιοδικόν Μετέωρα, τευχ. Β', 1947, σελ. 33 -55Τύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT