Ο Άης Γιώρκης ο Σπηλιώτης

Για την ίδρυσι εκκλησίας στο μέρος εκείνο υπάρχει παράδοσις του λαού. Η γιαγιά μου κάποτε μου είπε τα εξής σχετικά με αυτήν : Κάποτε ο Άγιος Γεώργιος επέρασε και από την Κύπρο μας και μάλιστα από τα βουνά της Λαπήθου. Εκείνη την εποχή ένα τρομερό θεριό που όπως έλεγαν οι κάτοικοι ήτο δράκος, εμπόδιζε το νερό να έρθη από το βουνό για να ποτίσουν οι κάτοικοι. Ο Άγιος Γεώργιος βλέποντας τους τόσο δυστυχισμένους και απέλπισμένους τους λυπήθηκε κι' εσκότωσε τον δράκοντα απαλλάσσοντάς τους έτσι από το τρομερό εκείνο θηρίο. Έτσι οι κάτοικοι έκτισαν το εκκλησάκι όπου τον ετιμούσαν. Αυτά πιστεύει ο λαός και αυτά λεέι η παράδοση για την ερημικήν αυτήν εκκλησία. Και όμωςυπάρχουν σημάδια που δείχνουν οτι αυτά είναι αληθινά. Πάνω σ' ένα βράχο σώζονται ως σήμερα τα πατήματα του αλόγου του Αγίου Γεωργίου. Πιο κάτω είναι η πηγή του νερού που ο δράκος εμπόδιζε να φθάση στο χωριό. Όλα δε αυτά, ο βράχος δηλ. Με τα πατήματα του αλόγου, το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου του Σπηλιωτή και η πηγή του νερού ευρίσκονται στην κορυφή του βουνού σε μια τοποθεσία που από το τρομερό θηρίο, τον δράκοντα, ωνομάσθη “Δράκοντας”. Οι κάτοικοι ευγνωμονώντας τον Άγιο Γεώργιο για το καλό που τους έκανε φροντίζουν το μικρό εκκλησάκι στο σπήλαιο και ανάβουν τα καντήλια του. Μια γυναίκα πηγαίνει καθε βδομάδα και το καθαρίζει, γι' αυτό είναι πάντα καθαρό και περιποιημένο μολονότι, ευρίσκεται τόσον μακρυάν από τον κόσμο στην κορυφή του βουνού.