Κατά το έτος 1852 περίπου ανεγείρετο, τη ενεργεία του ηγουμένου Αγαθαγγέλου Καλλιγέρου, ο νέος ναός της Θεοτόκου Μυρτυδιώτισσας με πρωτόμαστορα τον Τήνιο Μαστρο – Μάρκο. Όταν εκτίσθησαν οι υπόγειοι θόλοι και έπρεπε ν' αρχίση η οικοδομή του υπεράνω τούτων ναού, εις τον οποίον εδίδετο σχήμα Βασιλικής ο ηγούμενος και ο πρωτομάστορας, ευρέθησαν προ αδιεξόδου δια την εξεύρεση των δέξα κολώνων εις τις οποίες θα εστηρίζοντο οι θόλοι του ναού. Εστενοχωρούντο πολύ και απεφάσισαν να φύγη ο πρωτομάστορας δια την Τήνο να εξεύρη τον τρόπο με τον οποίον θα ανεγείροντο οι κολώνες. Επήγε ο Μαστρό Μάρκος, εις το λιμάνι του Καψαλιού, δια να φύγη. Αλλ' επεκράτουν άνεμοι σιρόκοι και το πλοίο δεν μπορούσε να φύγη. Ο πρωτομάστορας είχε μαζί του και το νεαρό γυιό του. Οι σιρόκοι και οι φουρτούνες επεκράτησαν 15 μέρες. Εκεί ο νεαρός γυιός του πρωτομάστορα είδε στον ύπνο του μια γυναίκα μαυροφορεμένη, η οποία του λέγει : “Να πάτε Β. Α. Του μοναστηριού εκεί κοντά θα βρήτε γερό πωρί και να κόψετε τις κολώνες.” - Ο νεαρός είπε το όνειρο αυτό εις τον πατέρα του, αλλά αυτός δεν έδωκε καμμιά προσοχή. Κατά τις ημέρες που περέμεναν εις το λιμάνι ο νεαρός γυιός είδε το ίδιο όνειρο και δεύτερη και τρίτη φορά. Την τρίτη όμως φορά ο πρωτομνάστορας έδωκεν σημασία εις το ονείρο, γυρίζει πίσω εις το μοναστήρι, το λέει εις τον ηγούμενο, ο ηγούμενος βάνει εργάτες, ψάχνουν εις το μέρος που ώριζε το όνειρο και ευρίσκουν παχύ στρώμα σκληρού πωριού, από το οποίο έκοψαν τις δέκα κολώνες του ναού και όλες τις άλλες κολώνες του περιστυλίου του νάρθηκα. Τούτο εθεωρήθη θαύμα της Παναγίας.