Η Τσαμπίκα
Στην Αρχάγγελο πάνω σ' ένα ανηφορικό βουνό βρίσκεται ένα αρχαίο μοναστηράκι της Παναγίας της Τσαμπίκας που πήρε το όνομα αυτό από μίαν τσάμπα (σπινθήραν) που 'βλεπαν από μακρυά οι διαβάτες πρίν κάμποσα χρόνια. Εδώ πάνω μια γεναίκα σε καιρόν πολέμου άφισε το μωρό της και το εμπιστεύτηκε στην Παναγία λέγοντας της νς κλάματα : “Κυρά και γίνου μάνα και γίνου αδερφή μου. Και γίνου αντραδέρφη μου και θρέψε το παιδί μου”. Η Παναγία που σπλαχνίστηκε το παιδάκι γίνηκε μια μάυρη κατσίκα και το βύζανε ώσπου κι' ήρτεν η μάνα του σαν τέλεψεν ο πόλεμος και το πήρε. Τούτο όπως λέγει και ο κ. Κωνσταντινίδης σχετίζεται με τον αρχαίο μύθο της Αμαλθείας και γι' αυτό ίσως και οι στείρες γυναίκες τη; Ρόδου τάσσουν στην Παναγία την Τσαμπίκα να τες βοηθήση να αποκτήσουν παιδί. Πολλές βοηθά η χάρη της και το παιδί που γεννούν το λέν Τσαμπίκο αν είναι αγόρι και Τσαμπίκα αν είναι κορίτσι.
Τόπος Καταγραφής
ΡόδοςΧρόνος καταγραφής
1930Πηγή
Αναστ. Γ. Βρόντη, Παραδόσεις και Τραγούδια, Ρόδος, 1930, σελ. 41 – 42, αρ. 15Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
Της Ρόδου: παραδόσεις και τραγούδια, ΒιβλίοΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT