Στα Λιβαδερά (τπνμ)

Εκεί κοντά είν' ο Άγιος Παχώμιος τσαι γινότανε πανηγύρι όπως τσαι σήμερα. Υπήρχε τότε βασιλεύς στο Χάλκι ονομαζόμενος Χάλκης τσαι βασιλεύς στην Ποταμιά ονομαζόμενος Δούξ. Κάθε χρόνο λοιπό αυτοί οι δυό βασιλείς τσακώνότανε ποιός θα πάη να περάση πρώτος από τη κουλούρα του Αγίου Παχωμίου. Αλλά σε μια εποχή οι δυό βασιλείς το παρατηρήσανε οτι δεβ ήτανε καλό μα τσακώνεται τσ' επήανε σε μια πεδιάδα που λέγεται “Λιβαδέρα” τσ' ετσεί έδωσαν τα χέρια να μη ξανατσακωθούν παρά να ρίξουνε κλήρο, και τσαι όποιος βασιλεύς ήθελα πιάσει τον κλήρον ήθελα περάσουν οι 'δίτσοι dου πρώτον, δηλ. Ελειβάδωσαν, ειρήνευσαν. Γι' αυτό ονομάζεται τσαί μια άλλη συφωνία. Ο τόπος της Τραγέας λέει, ήτανε κατάφυτος από dρύδες. Εβγάλανε μια διαταγή, όποιος φέρνει μια αγριλιά θα παίρνει ωρισμένη αμοιβή. Γι' αυτό είναι πυκνοφυτεμένη από ελιές η Τραγέαα. Ήφτευγες μες στο χτήμα σου τσ' επληρωνόσουν τσ' όλας.