Η εικόνα τ'ς Αγία Παρασκευής

Τον παλαιό καιρό, μέναν στ'ν gαραμπούσα δυό γέρ'. Η γυναίκα π' τνέ λέγαν Μαγδαληνή, είδε μια νύχτα στον ύπνο τ'ς τ'ν Αγία Παρασκευή και τ'ς είπε να 'ρθει μσ τνέ βρεί σε μια σπηλιά. “Είμαι”, λέει, “Θαμμέν' σε μια γούρνα δίχως νερό και θα σ' πώ που θέλω να με χτίσ'ς. Θα κάν'ς τρείς ώρες δρόμο και θα βρείς ένα μονοπατάκ' στενό. Από κεί”, λέει,” να πάς”. Τ' όνειρ' αυτό το 'δε τρείς βολές. Αλλά δεν είπε τίποτα τ' αντρού τ'ς. Τ'ν άλλη μέρα πήγε στο Δρακόλακκα, σκάλισε και τ'βν ήυρεκαι τνέ πήρε στο σπίτι' . Το βράδ' βλέπει πάλ' στον ύπνο τ'ς τ'ν Αγία Παρασκευή και τ'ς λέει. Να με χτίσ'ς εδώ, πού 'ναι το σπίτ' σ'” Ήβαλ' αυτή μαστόρ', χτίζαν τ' μέρα, τ' νύχτα β'λούσαν. Λέει, “Είdα να κάμω”, λέει “φανερωσέ μ'”. Και βλέπ' πάλι όνειρο κ' ήφτειάσ' η Αγία έναν κύκλο με πετραδάκια, τα 'βαλέ γυρώ – γύρω και τ'ς λέει, “Έδω”. Έτσ' ηχτίστ΄κε η εκκλησία τ'ς εκεί πό 'θέλε. (β'λούσαν= γκρεμίζονταν. Άλλη παραλλαγή αναφέρει πως τ' αντρόγυνο άκουγε τη νύχτα κασμάδες να σκάβουν στο μέρος που 'θελε η Αγία την εκκκλησία της και το πρωί βλέπαν τα χώματα σκαμμένα, ενώ κανείς δεν είχε πάει να σκάψει).