Το πελέκι τση χήρας
Οντόν επρωτοχτίστηκε το πρώτο μοναστήρι τ’ αγί - Ωργιού, επέψανε έναν καΐκι από ’ναν άλλον τόπο να φέρει πελέκια. Όλος ο κόσμος απού ’χενε πελέκια επήγαινε και τα ’διδε για να μπούνε στην εκκλησιά. Είχε και μια χήρα έναν πελέκι και πήρε να το πάη να το βάλη στο καΐκι και τούτως το καΐκι ήτονε γεμισμένο και ξεκινημένο να πηαίνη. Η χήρα να δη πως εμίσεψε το καΐκι και δεν επήρε το πελέκι τζης επόμεινε ψημένη. Ο πόθος τσης ήτονε τοσοσά μεγάλος, απού τον είδε ο θεός και για να την ευχαριστήση ήκαμε το θαύμα ντου. Μιαν κοπανιά θωρούνε το πελέκι κι εξεκίνησε και πέφτει στη θάλασσα κι εκλούθανε του καϊκιού ξοπίσω κι επήγε κι αυτό εκειά που ξεφορτώσανε και τ’ άλλα. (Πελέκια = Πέτρες πελεκημένες που τις βάζουν κατώφλια, ανώφλια ή παραστάτες της πόρτας, των παραθύρων, κτλ
Τόπος Καταγραφής
Κρήτη, Μεραμβέλλο, ΛατσίδαΧρόνος καταγραφής
1938Πηγή
Αρ. 1162 Γ, σελ. 89 – 90, Μ. Λιουδάκη, Μεραμβέλλο, Λάτσιδα, 1938Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
1162 Γ, Αρχείο χειρογράφωνΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT