Εμφάνιση απλής εγγραφής

Ένας στην Πόλη νειρεύτηκε πως βρήκε θησαυρό στην Αγία Τριάδα (χωρίο). Μόλις ξύπνησε, ακολούθησε το όνειρο. Ήρθε απ' την Πόλη στην Αγία Τριάδα. Έσκαψε, ηύρε το θησαυρό. Κάλεσε τους χωριάτες να φορτώσουν το θησαυρό. Τόσος πολύς ήταν. Τον φόρτωσαν σε τρία ζώα. Το ένα απ' τα τρία δε μπορούσε να το οδηγήση. Τραβούσε κεί πού ήθελε μονάχο του. Πήγε παρά πέρα, ηύρε ένα εικονοστάσι. Ήταν κι ο καλογεράκος εκεί που το είχε φτιάσει. Έπιασε το μουλάρι και το ξεφόρτωσε. Ξεφόρτωτο τότε προχώρησε παρά πέρα και πήγε και στάθηκε σ' ένα μέρος – ήταν και λίγο τρελλό το μουλάρι – Εκεί που στάθηκε, έχτισαν το μοναστήρι τ' Αρέθα. Κι' από τότε έμεινε για κάθε τρελλό να λένε : Είναι για τ' Αρέθα. Το μοναστήρι είναι 20 και τώρα διατηρούμενο, στο Βάλτο. Το διατηράει ο Σκυλοδήμος. Τ' άλλο το μουλάρι μοναχό του τράβηξε για την Τατάρνα. Στάθηκε εκεί και το ξεφόρτωσαν οι χωριάτες και με τα χρήματα που είχε φορτωμένο χτίστηκε η Τατάρνα. Τ' άλλο πήγε στον Προυσό και με τα χρήματα που πήγε, έχτισαν το μοναστήρι της Προυσιώτισσας. Δεν μπορούσαν να τα στρίψουν τα μουλάρια. Ήταν προωρισμένα για τα μοναστήρια.(“Είναι για τ' Άρεθα” κατεγρ. Και παροιμία).

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

• Παραδόσεις
  Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής