Τον καιρό που καταστάθηκε το Μοναστήρι επαρουσιάστηκε ένας άγνωστος καλόγερος κι ερώτησε τον ηγούμενο του Μοναστηριού. Άλλονε κόσμο άφηκα 'δώ κι άλλονε βρίσκω. Τους είπε πως ήτανε πηγάδι και μέσα είχαν ρίξει μια εικόνα μ' ένα κερί αναμμένο. Εκοίταξε τα βιβλία του κι είδε πως ήταν περασμένα 300 χρόνια από τότε. Αυτός ήτανε Άγγελος Κυρίου. Έβαλε ο ηγούμενος και ψάξανε στο πηγάδι και βρήκανε την εικόνα με το κερί αναμμένο. Την Παναγία την είχαν βγάλει από το Μοναστήρι για να μην την καταστρέψουνε οι κουρσάροι. (Από τον παπούλη του Γέρο Γιάννη. Ήρθε από τη Ζάβιτσα.)