Του Αγίου Φιλίππου (14 Νοεμβρίου)
Διηγούνται οτι αυτή τη μέρα ένας φτωχός, που δεν είχε τίποτε άλλο ν' αποκρέψη, έσφαξε το βώδι του και απ' αυτό μοίρασε και στη φτωχολογιά της γειτονιάς. Μετά τα μεσάνυχτα, ώρα 2 σηκώθη να παχνίση (να ρίξη άχυρο) στα υπόλοιπα ζώα του και ώ! Έκπληξις! Βρήκε εκεί το βώσι του το ίδιο να τρώγη ήσυχα ήσυχα. Από τότε τώχουν σε κακό να μη σφάξουν κάτι, για να αποκρέψουν με κρέας. Το βράδυ του αγίου Φιλίππου δεν αφήνουν τα γιδόπράματα στις ράχες, τα κρύβουν στις ρεματιές να μην είναι αγνάντια που βασιλεύει η πούλια. Αν τα δή η πούλια σκιάζονται κι' απορρίχνουν.
Τόπος Καταγραφής
Εύβοια, Μαρμάρι, ΒαρελαίοιΧρόνος καταγραφής
1953Πηγή
Λ. Α. αρ. 2042, σελ. 116, Αναστ. Δ. Βλάχου, Βαρελαίοι Μαρμαρίου Ευβοίας, 1953Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
2042, Αρχείο χειρογράφωνΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT