Άγιος Φανούριος

Υπάρχει η εξής δοξασία ως προς την μητέρα του Αγίου Φανουρίου. Ο Αγιός Φανούριος είχε μητέρα η οποία έζη βίον αμαρτωλόν. Ο Άγιος έφυγε μακριά αυτής, εις την έρημον, από χωρίον εις χωρίον και από πόλιν εις πόλιν και προσηύχετο δια την σωτηρίαν, της αμαρτωλής ψυχής της μητρός του. Μια ημέραν περιεπλανάτο και συναντά κάποιον, όστις του λέγει : - “Φανούριε, τι κάθεσαι εδώ; Η μητέρα σου σήμερα πέθανε”. Ο Άγιος έμεινε έκπληκτος εις το άκουσμα των λόγων τούτων, γυρίζει την κεφαλήν του δεξιά, γυρίζει αριστερά και κάπου μακριά διακρίνει, εις μιαν γώνιαν, ένα φούρνον. Τρέχει μέσα, αρπάζει τους άρτους, τους οποίους μοιράζει εις τους παρευρισκόμενους : “Ως συγχώριο της αμαρτωλής ψυχής της μητρός του”.