Άγιος Σπυρίδων

Ο Άγιος Σπυρίδωνας έγινε το συνέδριο οι τριακόσοι δεκαοχτώ πατέρες. Επήεν ο Άγιος Σπυρίδωνας να μιλήση. Είχε διάκο μαζί ντου. Λέει, να μου στρώσης το άδαρο και τ’ άλογο να πάμενε ‘ς τη συνεδριάσι. Πάει αυτός και τα βρίσκει κουτσοκεφαλισμένα. Λέει θα πάς να βάλης τη κεφαλή του αδάρου και το σώμα τ’ αλόγου και του αλόγου τη κεφαλή ‘ς το σώμα του αδάρου και θα τώνε δώσης μ’ αυτή τη βέργα να σηκωθούν απάνω να πάμενε. Την ήδωσε, έκαμε όπως του ‘πενε κ’ εσηκώθησαν απάνω. Εμιλήσανε όλοι ‘ς το συνέδριο και αφού τελειώσανε τωνέ λέει ο άγιος Σπυρίδωνας. Λέει εσείς εμιλήσατε με πείρα γραμμάτων, εγώ θα μιλήσω με πείρα του αγίου Πνεύματος. Βγαίνει λοιπό και λέει του Αρείου που τους είχεν αποστομώσει. Ήβγαλε το κεραμίδι και του λέει. Ετούτο δεν είναι ένα; Λέει, ναι. Όταν διαιρεθεί σε τρία θα πιστέψης πως είναι τρισυπόστατος ο Θεός; Εκείνος στάθηκε και το ‘βλόγησε και είπε : πυρά πάνω και δρόσος κάτω και μέσ’ ‘ς τη μέση χώμα. Επήε να ξαναμιλήση και του δώνει το χαστούκι κι ο άγιος Νικόλαος. Ήτανε ντεσπεράδος (= αψύς, αψόθυμος), Ήτανε νόμος του βασιλιά ότι όποιος φωραθή να χτυπήση τον άλλο ενώπιον του συνεδρίου να κόβγεται το χέρι ντου. Τον εβάλανε φυλακή και τη νύχτα είδανε δυό κεριά κ’ εβγήκε ο σκοπός και λέει οτι έτσι κ’ έτσι δυό κεριά και ευαγγέλιο κ’ εδιαβάζανε. Τόνε βγάζουν όξω κ’ εκάμανε άθρωπο κέρινο και του κόψαν το χέρι ντου για να τελειώση η διαταγή του βασιλέα που βγάλενε.