Η Αγία Παρασκευή και αρνάδ'

Στ' gατοχή με τ'ς Ιταλοί π'νούσαν οι άθρωπ' και μιά φορά ο Κώστας ο Καράκος ήκλεψε έν' αρνάδ' για να φάνε στο σπίτ' και κρύφτ'κε σ' ένα σταύλο κάτω απ' τ'ν Αγία Παρασκευή, για να μην τονε πιάσουν, π' τον είχαν πάρ' χαμπάρ' και τονε κυνηγούσαν. Κρύφτ'κε λοιπόν στο σταύλο και κρέμασε και τ' αρνάδ' στη dράβα. Οι Ιταλοί βάλαν τον Καψούρ' να μπεί μέσα να δεί αν είν' εκεί κρυμμένος. Λέει, “Πρόσεξε καλά, μη μας πείς ψέμματα πως δεν είναι, θα σε σκοτώσουμε”. Ο Κάρακος απομέσα φοβήθ'κε. Λέει, “Αγία Παρασκευή μ', σώσε με. Σου τάζω”, λέει, “να με σώσ'ς”. Μπαίν' λοιπόν μέσα ο Καψούρ'ς και τ' φάνηκε πως τον είδε. “Ε, Κώστα” τ' λέει, “σε κυνηγούν”. Μ' αμέσως τον ήχασε. Λέει, “Τα μάτια μ' θα το κάναν”. Τ'ς λέει τ'ς Ιταλοί, “Δεν είναι”. Μπαίνουν μέσα οι Ιταλοί, ψάχνουν από δώ, από κεί, δεν τον δήκαν, ούτ' αυτόν ούτε τ' αρνάδ'. Τον είχε σκεπάσ' η Αγία Παρασκευή. (Αγία Παρασκευή = εκκλησία έξω από το Σκλαβοχώρι.)