Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.authorΤσουμελέας, Σ.
dc.coverage.spatialΜάνη
dc.date.accessioned2016-01-15T11:07:00Z
dc.date.available2016-01-15T11:07:00Z
dc.date.issued1916
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/20.500.11853/292906
dc.languageΕλληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.isogre
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.titleΕις το μέσον σχεδόν της μεταξύ Πλάτσης και Σελινίτσης οδού υπήρχε, μέχρι της προ ολίγων ετών ανακαινίσεως της οδού ταύτης, επί τινός βράχου σχήμα παριστών οφθαλμόν. Το σχήμα τούτο ήτο γνωστό εις πάντας τους εκείθεν διερχομένους, οίτινες προσείχον, ίνα μη πατήσωσιν επ’ αυτού, πολλοί δε διερχόμενοι εκείθεν εσταυροκοπούντο και ησπάζοντο το μάτι, «μάτι της Παναγίας» όπως κοινώς ελέγετο το σχήμα εκείνο. Περί τούτου υπάρχει η εξής παράδοσις : Όταν οι Τούρκοι επήλθον εναντίον των χωριών του Ζυγού (ουδενός άλλου επιδραμόντος λαού η ανάμνησις διασώζεται εν Μάνη) οι κάτοικοι των χωρίων έντρομοι κατέφυγον εις τα όρη. Οι Τούρκοι πυρπολήσαντές τινά χωριά εστρατοπ΄ρδευσαν, ινά αναπαυθώσιν Αίφνης οι εις τα βουνά του Ταϋγέτου καταφυγόντες Μανιάται βλέπουσι τους Τούρκους ταρασσομένους, και είτα τρεπομένους εις φυγείν εντείνουσι την προσοχή των και βλέπουσι μίαν ωραιοτάτην γυναίκα ήτις κρατούσα ρόκαν εις τας χείρας κατεδίωκεν τους φεύγοντας Τούρκους, εφόνευε δε πλείστους εξ’ αυτών δι’ απλής επαφής της ρόκας της προς οιονδήποτε μέλος του σώματος των εχθρών. Αναθαρρήσαντες κατήλθον των ορέων και εύρον την γυναίκα εκείνην καθημένην και κλαίουσαν επί της θέσεως εν ή υπήρχε μέχρι προ ολίγων ετών το μάτι της Παναγίας. Πιστεύεται δε ότι εσχηματίσθη επί του βράχου ο οφθαλμός εκείνος εκ των ρευσάντων δακρύων της γυναικός εκέινης, ήτις κατά την παράδοσιν ήτο η Παναγία, η οποία ήλθε προς βοήθειαν των χριστιανών και εφόνευσε πλείστους Τούρκους, τρέψασα τους λοιπούς εις φυγήν, αλλ’ όταν είδε τους υπ’ αυτής φονευθέντας ελυπήθη και έκλαυσε. (Παραπλήσια η περί της σωτηρίας της Καρδαμύλης υπό της Παναγίας μανιάτικη παράδοσις. Βλ. τας εμάς παραδόσεις αρ. 193 και 6,109,796, Σ.Τ.Δ).
dc.typeΠαραδόσειςel
dc.description.drawernumberΠαραδόσεις Ι΄- ΙΕ΄
dc.relation.sourceΣ. Τσουμελέας, Μάνη, Λαογραφία Ε, 1915 – 1916, σελ. 637, αρ. 1
dc.relation.sourceindexΛαογραφία, Ε
dc.relation.sourcetypeΠεριοδικό
dc.description.bitstreamD_PAA_01599w
dc.subject.legendtitleΗ Παναγία και τα φουσσάτα των Τούρκων
dc.subject.legendΠαράδοση Ιιε 47
edm.dataProviderΚέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνώνel
edm.dataProviderHellenic Folklore Research Center, Academy of Athensen
edm.providerΚέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνώνel
edm.providerHellenic Folklore Research Center, Academy of Athensen
edm.typeTEXT
dc.coverage.geoname257780/Μάνη


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

ΑρχείαΜέγεθοςΤύποςΠροβολή

Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

  • Παραδόσεις
    Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές