Παναγία

Ήσανε τρείς αδερφές, δεν είχε παντρευτή καμμιά απ’ αυτές. Αυτές εκαλογέρευαν κι ανεβαίνανε καθημερινώς στην Παναγιά του Κάστρου ν’ ανάψουνε τα καντήλια. Ηκούσανε περπατησές και τρανταγμό στο τέμπλος της Ελκκλησάς. Γυρίσανε να δούνε και θωρούνε την εικόνα της Παναγίας κ’ ετρέχανε τα μάτια της. Μια αδερφή ‘πο τες τρείς ‘ρώτησε την Παναγία. – Που ‘σουνα, κυρά μου, κ’ είσαι κουρασμένη πολύ; Τη νύχτα που κοιμόντανε η καλόγρια βλέπει την Παναγία στον ύπνο της και την έσπρωξε και της λέει : - Με ρωτούσες το πωρνό (-πρωΐ) που ήμουνα. Αν ήξερες που ‘μουνα! Ήμουνα στη Ρουσσία. Εκειά εκιντύνευγε του Χαραμή το καράβι, τριάντατρία άτομα ήσανε που πασκίζανε να σωθούνε. Με παρακαλούσανε για τως βοηθήσω, αλλά δεν μπορούσα να τως κάμω τίποτα. Σε λίγες μέρες ήρθανε τα γράμματα ότι το καράβι αυτό χάθηκε.