Εμφάνιση απλής εγγραφής

Το φιτίλ' τ'ς Παναγίας

Είταν μια ξέν’ π’ δεν ήκανε παιδιά κ’ ήρθε στ’ bαναΐα μας και τ’ς πήκαν να φάει το φ’τιλ’ τ’ καντηλιού τ’ς για να κάν’. Τούφαγε λοιπόν αυτή κ’ ύστερ’ από εννιά γέννησε. Ο άντρας τ’ς όμως δε bίστευε. Λέει, «Αδύνατο, δεν είναι δ’κο μας, από κάπ’ το πήρες». Η φούχτα τ’ μωρού είταν κλειστή και πάσκιζ’ η μάνα τ’, πασκίζαν οι γιατροί να τ’ν ανοίξουν, δεν άνοιγε. Πήγε κι ο άντρας, κάν’ έτσ’ και τ’ν άνοιξε κ’ ηύρε μέσα το φ’τίλ’ τ’ς Παναΐας, μεγάλ’ η Χάρη τ’ς, είταν το φ’τίλ’ μες στ’ φουχτίτσα τ’ μωρού.

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

• Παραδόσεις
  Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής