Μια φοράν λοιπόν ένας πλοίαρχος καραβοκαπετάνιος επήγεν εις το Μπόρντο νάου (μεσιτικόν γραφείον) να του προμηθευτή ναύτες αυτός. Και του λέει : Μα δεν έχει τώρα. Βρε νομίζεις λέει πως έχει ναύτες τώρα ας είν’ και διάβολοι. Αμέσως επαρουσιαστήκανε οι διαβόλοι και πήγαν εις το μπόρντο νάου. Είμαι κ’ εγώ, είμαι κ’ εγώ. Φωνάζει ο καπιτάνιος, μεταμορφωμένοι ως άνθρωποι οι διαβόλοι παρουσιάσθησαν, μπαρκάρουν. Ε τώς λέει λοιπόν αυτός. Ετοιμάστε το καράβι να φύγουμε. Αμέσως αστραπιαίως όλα τα ‘χαν εν τάξει. Μα θέλομεν τως λέει να βγάλωμε τ’ αρμπούρα να τα καθαρίσωμεν να τα καθαρίσωμεν κάτω τα παννιά ‘κείνα ‘κεί. Επιβλέπει ο καπετάνιος το καράβι στο λεπτόν τ’ άρμπουρα κάτω καθαρίζουν τα παννιά, μπαλώνουν τα όλα λοιπόν σε πέντε λεπτά έτοιμα. Λέει σαβουρώσετε το καράβι. Αυτομάτως λοιπόν σε δέκα λεπτά σαβουρωμένον το καράβι. Τι πράμμα είναι αυτό, πρωτοφανές. Να φύγωμεν. Απαιτούνται 5 ώρες να σαλπάρουν, τέσσερες. Ύστερα οι αλυσσίδες, απάνω οι άγγυρες. Ισια παννιά. Είχε μόνον ένα μουτσόπουλο, ένα μικρό ναυτάκι που τόχε μέσα. Βγαίνουν εις το πέλαος. Στο δευτερόλεπτο όλα ήταν καμωμένα, να τα κάμουν και αυτομάτως την Παρασκευήν και Τετάρτην κατέβαιναν κάτω στην πλώρη και πέφταν μπρούμυτα. Φουρτούνα ήτουν λέει τω ο καπιτάνιος του μούτσιου. Για δες τι κάνουν οι ναύτες μέσ’ στην πλώρη και δεν βγαίνουν. Είναι μπρούμυτα. Τότες εκατάλαβεν αυτός τι ‘γίνετο και λέει του μικρού ναύτη. Πήγαινε μόλα τις άγγυρες στο γιαλό για να φύγουν από το καράβι. Αυτομάτως οι διάβολοι πετιούνται από την πλώρη προκάνουν εις τον τελευταίο χαλκά. Καλέ Θέε μου, τότες εκατάλαβε. Λέει : Τώρα τι θα γίνω εγώ με τους διαβόλους. Έρχεται λοιπόν εις την ανάγκην και επικαλείται τον Άγιο Νικόλαο, να τον σώση μ’ αυτούς τους διαβόλους που τ’ άμπλεξε. Παρουσιάζεται λοιπόν ο Άϊ Νικόλαος και του λέει : Τώρα θα γίνη μια μεγάλη φουρτούνα πλαστή γιατί την κάνουν οι διαβόλοι αυτοί, που θα τους εξορκίσω να μην φοβηθής. Να! Τους ‘ξορκίζει λοιπόν και βγαίνουν απ’ την πλώρη μια μουσκιά ο καθένας στο γιαλό μπρούμυτα. Γίνεται μια τρικυμία, του λέει, μη φοβάσαι, ο Άγιος Νικόλαος, αλλ’ άλλη φορά να μη ζητάς. Πάρε ναύτες ας είν’ και διαβόλοι, και τον έσωσε ο Άγιος Νικόλας, του έκανε καιρό καλό και πήε με το παιδί και άραξε το καράβι και απαλλάχτηκε απ’ τους διαβόλους αυτούς τους ναύτες.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.

Μια φοράν λοιπόν ένας πλοίαρχος καραβοκαπετάνιος επήγεν εις το Μπόρντο νάου (μεσιτικόν γραφείον) να του προμηθευτή ναύτες αυτός. Και του λέει : Μα δεν έχει τώρα. Βρε νομίζεις λέει πως έχει ναύτες τώρα ας είν’ και διάβολοι. Αμέσως επαρουσιαστήκανε οι διαβόλοι και πήγαν εις το μπόρντο νάου. Είμαι κ’ εγώ, είμαι κ’ εγώ. Φωνάζει ο καπιτάνιος, μεταμορφωμένοι ως άνθρωποι οι διαβόλοι παρουσιάσθησαν, μπαρκάρουν. Ε τώς λέει λοιπόν αυτός. Ετοιμάστε το καράβι να φύγουμε. Αμέσως αστραπιαίως όλα τα ‘χαν εν τάξει. Μα θέλομεν τως λέει να βγάλωμε τ’ αρμπούρα να τα καθαρίσωμεν να τα καθαρίσωμεν κάτω τα παννιά ‘κείνα ‘κεί. Επιβλέπει ο καπετάνιος το καράβι στο λεπτόν τ’ άρμπουρα κάτω καθαρίζουν τα παννιά, μπαλώνουν τα όλα λοιπόν σε πέντε λεπτά έτοιμα. Λέει σαβουρώσετε το καράβι. Αυτομάτως λοιπόν σε δέκα λεπτά σαβουρωμένον το καράβι. Τι πράμμα είναι αυτό, πρωτοφανές. Να φύγωμεν. Απαιτούνται 5 ώρες να σαλπάρουν, τέσσερες. Ύστερα οι αλυσσίδες, απάνω οι άγγυρες. Ισια παννιά. Είχε μόνον ένα μουτσόπουλο, ένα μικρό ναυτάκι που τόχε μέσα. Βγαίνουν εις το πέλαος. Στο δευτερόλεπτο όλα ήταν καμωμένα, να τα κάμουν και αυτομάτως την Παρασκευήν και Τετάρτην κατέβαιναν κάτω στην πλώρη και πέφταν μπρούμυτα. Φουρτούνα ήτουν λέει τω ο καπιτάνιος του μούτσιου. Για δες τι κάνουν οι ναύτες μέσ’ στην πλώρη και δεν βγαίνουν. Είναι μπρούμυτα. Τότες εκατάλαβεν αυτός τι ‘γίνετο και λέει του μικρού ναύτη. Πήγαινε μόλα τις άγγυρες στο γιαλό για να φύγουν από το καράβι. Αυτομάτως οι διάβολοι πετιούνται από την πλώρη προκάνουν εις τον τελευταίο χαλκά. Καλέ Θέε μου, τότες εκατάλαβε. Λέει : Τώρα τι θα γίνω εγώ με τους διαβόλους. Έρχεται λοιπόν εις την ανάγκην και επικαλείται τον Άγιο Νικόλαο, να τον σώση μ’ αυτούς τους διαβόλους που τ’ άμπλεξε. Παρουσιάζεται λοιπόν ο Άϊ Νικόλαος και του λέει : Τώρα θα γίνη μια μεγάλη φουρτούνα πλαστή γιατί την κάνουν οι διαβόλοι αυτοί, που θα τους εξορκίσω να μην φοβηθής. Να! Τους ‘ξορκίζει λοιπόν και βγαίνουν απ’ την πλώρη μια μουσκιά ο καθένας στο γιαλό μπρούμυτα. Γίνεται μια τρικυμία, του λέει, μη φοβάσαι, ο Άγιος Νικόλαος, αλλ’ άλλη φορά να μη ζητάς. Πάρε ναύτες ας είν’ και διαβόλοι, και τον έσωσε ο Άγιος Νικόλας, του έκανε καιρό καλό και πήε με το παιδί και άραξε το καράβι και απαλλάχτηκε απ’ τους διαβόλους αυτούς τους ναύτες.

dc.contributor.author	Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ.
dc.coverage.spatial	Ικαρία, Ράχες, Αρμενιστής
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:06:57Z
dc.date.available	2016-01-15T11:06:57Z
dc.date.issued	1962
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/292843
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Μια φοράν λοιπόν ένας πλοίαρχος καραβοκαπετάνιος επήγεν εις το Μπόρντο νάου (μεσιτικόν γραφείον) να του προμηθευτή ναύτες αυτός. Και του λέει : Μα δεν έχει τώρα. Βρε νομίζεις λέει πως έχει ναύτες τώρα ας είν’ και διάβολοι. Αμέσως επαρουσιαστήκανε οι διαβόλοι και πήγαν εις το μπόρντο νάου. Είμαι κ’ εγώ, είμαι κ’ εγώ. Φωνάζει ο καπιτάνιος, μεταμορφωμένοι ως άνθρωποι οι διαβόλοι παρουσιάσθησαν, μπαρκάρουν. Ε τώς λέει λοιπόν αυτός. Ετοιμάστε το καράβι να φύγουμε. Αμέσως αστραπιαίως όλα τα ‘χαν εν τάξει. Μα θέλομεν τως λέει να βγάλωμε τ’ αρμπούρα να τα καθαρίσωμεν να τα καθαρίσωμεν κάτω τα παννιά ‘κείνα ‘κεί. Επιβλέπει ο καπετάνιος το καράβι στο λεπτόν τ’ άρμπουρα κάτω καθαρίζουν τα παννιά, μπαλώνουν τα όλα λοιπόν σε πέντε λεπτά έτοιμα. Λέει σαβουρώσετε το καράβι. Αυτομάτως λοιπόν σε δέκα λεπτά σαβουρωμένον το καράβι. Τι πράμμα είναι αυτό, πρωτοφανές. Να φύγωμεν. Απαιτούνται 5 ώρες να σαλπάρουν, τέσσερες. Ύστερα οι αλυσσίδες, απάνω οι άγγυρες. Ισια παννιά. Είχε μόνον ένα μουτσόπουλο, ένα μικρό ναυτάκι που τόχε μέσα. Βγαίνουν εις το πέλαος. Στο δευτερόλεπτο όλα ήταν καμωμένα, να τα κάμουν και αυτομάτως την Παρασκευήν και Τετάρτην κατέβαιναν κάτω στην πλώρη και πέφταν μπρούμυτα. Φουρτούνα ήτουν λέει τω ο καπιτάνιος του μούτσιου. Για δες τι κάνουν οι ναύτες μέσ’ στην πλώρη και δεν βγαίνουν. Είναι μπρούμυτα. Τότες εκατάλαβεν αυτός τι ‘γίνετο και λέει του μικρού ναύτη. Πήγαινε μόλα τις άγγυρες στο γιαλό για να φύγουν από το καράβι. Αυτομάτως οι διάβολοι πετιούνται από την πλώρη προκάνουν εις τον τελευταίο χαλκά. Καλέ Θέε μου, τότες εκατάλαβε. Λέει : Τώρα τι θα γίνω εγώ με τους διαβόλους. Έρχεται λοιπόν εις την ανάγκην και επικαλείται τον Άγιο Νικόλαο, να τον σώση μ’ αυτούς τους διαβόλους που τ’ άμπλεξε. Παρουσιάζεται λοιπόν ο Άϊ Νικόλαος και του λέει : Τώρα θα γίνη μια μεγάλη φουρτούνα πλαστή γιατί την κάνουν οι διαβόλοι αυτοί, που θα τους εξορκίσω να μην φοβηθής. Να! Τους ‘ξορκίζει λοιπόν και βγαίνουν απ’ την πλώρη μια μουσκιά ο καθένας στο γιαλό μπρούμυτα. Γίνεται μια τρικυμία, του λέει, μη φοβάσαι, ο Άγιος Νικόλαος, αλλ’ άλλη φορά να μη ζητάς. Πάρε ναύτες ας είν’ και διαβόλοι, και τον έσωσε ο Άγιος Νικόλας, του έκανε καιρό καλό και πήε με το παιδί και άραξε το καράβι και απαλλάχτηκε απ’ τους διαβόλους αυτούς τους ναύτες.
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις Ι΄- ΙΕ΄
dc.relation.source	Λ. Α. αρ. 2449, σελ. 480 – 482, Γεωργ. Σπυριδάκη, Ικαρία, (Αρμενιστής περιοχής Ραχών), 1962
dc.relation.sourceindex	2449
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.notes	Αρ. εισ. Μουσ. 171, ταιν. Η. Λ. ΙΔ' 1
dc.description.bitstream	D_PAA_01536w, D_PAA_01536w2, D_PAA_01536w3
dc.subject.legendtitle	Ιστορία του Αγίου Νικολάου
dc.informant.name	Γιάκας, Γεωργ. Ν.
dc.informant.gender	Άνδρας
dc.informant.age	80
dc.subject.legend	Παράδοση Ιιγ 45
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	261804/Ικαρία, Ράχες, Αρμενιστής

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Ιστορία του Αγίου Νικολάου

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Σχετικές εγγραφές