Άγιος Μηνάς
Η Ιερά Μητρόπολις Κρήτης τιμά τον Μητροπολιτικόν Ναόν εις το όνομα του Αγίου Μηνά. Ο θαυματουργός και προστάτης της Κρήτης Άγιος, κατέχει μεγάλη θέση στην ψυχή του Κρητικού λαού, ιδίως μετά το θαύμα του 1826, περί ου αναφέρει ο κ. Γ. Συλαμιανάκις στο βιβλίο του «Ο Άγιος Μηνάς». Ακόμη και το χτίσιμο του Ναού έχει γίνει θρυλικό, αφ’ ενός γιατί διήρκησε πολλά χρόνια, αφ’ ετέρου γιατί έγιναν, κατά τη διάρκεια του χτισίματος, πολλά γεγονότα μεγάλης σημασίας δια την ιστορίαν της Κρήτης. Το χτίσιμο και τα εγκαίνια του Ναού χρησιμοποιούν οι παληότεροι για χρονολογία, αντί να μεταχειριστούν τα έτη 1861, 1895. Λένε π.χ. οντέν εθεμελιώθηκεν ο Άγιος Μηνάς, οντέν εθρονιάστηκεν ο Άγιος Μηνάς κλπ. «Ώστε να στέκουν τα βουνά, κι’ Άη Μηνάς στη χώρα ωστοτεσάς θα σας αγαπώ κι’ ας μη σε πάρω κιόλα». Αυτό δείχνει πόσο στερεό έγινε το οικοδόμημα του Ναού, ώστε να μη διατρέχη κίνδυνο να χαλάση. Μέγα θαύμα το ότι επί γερμανικών βομβαρδισμών όλες οι βόμβες έπεσαν γύρω από το ναό, χωρίς καμμία να επιτύχη του αντικειμενικού της σκοπού. Ο Άγιος Μηνάς ήτο Κρής; Όχι ήτο Αιγύπτιος. Σύμφωνα με παλαιότατον βιβλίον αγμνώστου συγγραφέως, που είχεν ο πατέρας μου, και σύμφωνα με το βιβλίο του κ. Συλαμιανάκι. Κατά τον καθηγητήν μάλιστα κ. Δασκαλάκιν (περιοδ. Ήλιος), πατρίς του Αγίου είναι το Ελ αλά Μέιν, όπου συνετρίβη η γερμανική φιλοδοξία, χάρις εις το θαύμα του Αγίου. Ο κ. Δασκαλάκις αναφέρει ότι ηγνοεί ότι το Αλ Αμέιν προέρχεται εκ παραφθοράς του ονόματος Μηνάς και ότι προσέφυγεν εις την Πατριαρχικήν βιβλιοθήκην δια πλείονας πληροφορίας, μετά την μάχην. Εγώ, η ταπεινή Κρητικοπούλα, όταν εδώ όλοι ήσαν απελπισμένοι από την θριαμβευτικήν προέλασιν των Γερμανών, παρεκαλούν τον Αγιό μας να δείξη τη δυναμή μου. Επαρακαλούν και ήλπιζα και επίστευα, γιατί στην καρδιά μου είχε χαράξει ο φιλόθρησκος πατέρας μου την βεβαιότητα για τον Άγιο, όταν μας εδιάβαζε από το πολύ παληό του βιβλιαράκι, το οποίον δυστυχώς εχάθη κατά την λεηλασίαν του Ηρακλείου, τη ζωή και τα μεγάλα του θαύματα. Πως έγινε το μέγα θαύμα του Αγίου Μηνά οεριγράφει ο Απ. Δασκαλάκης και λέγει ότι οι Άγγλοι και Έλληνες μαχηταί είδον τον Άγιον Μηνά με τας δύο καμήλους, όπως είναι ζωγραφισμένος εις τα μεσαιωνικά φυλακτά. Το γεγονός δε ότι ακινητοποιήθηκαν τα μηχανοκίνητα του Ρόμελ (χάρις στο άδειασμα από μυστυριώδεις όπας των δοχείων του πετρελαίου του), ορθώς εις τον Αγ. Μηνάν αποδίδεται. Ο Άγιος μας ήθελε ελεύθερη την ιδιαίτερη πατρίδα του και το επέτυχε δια του συγχρονισμένου αυτού θαύματος. Θαύματα ο μεγάλος μας Άγιος έχει κάμει πάμπολλα σε πολύ παληά χρόνια, εθεράπευσε ασθενείς κλπ., αλλά το θαύμα του 1826, που έκαμε στο Ηράκλειο και το Αλά Μέιν είναι θαύματα σύγχρονα, είναι γεγονότα που αναζωγονούν την πίστιν και τον σεβασμόν προς τον Άγιον.
dc.contributor.author | Φραγκάκι, Ευαγγελία Κ. | |
dc.coverage.spatial | Κρήτη | |
dc.date.accessioned | 2016-01-15T11:06:55Z | |
dc.date.available | 2016-01-15T11:06:55Z | |
dc.date.issued | 1949 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.11853/292795 | |
dc.language | Ελληνική - Κοινή ελληνική | |
dc.language.iso | gre | |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
dc.title | Η Ιερά Μητρόπολις Κρήτης τιμά τον Μητροπολιτικόν Ναόν εις το όνομα του Αγίου Μηνά. Ο θαυματουργός και προστάτης της Κρήτης Άγιος, κατέχει μεγάλη θέση στην ψυχή του Κρητικού λαού, ιδίως μετά το θαύμα του 1826, περί ου αναφέρει ο κ. Γ. Συλαμιανάκις στο βιβλίο του «Ο Άγιος Μηνάς». Ακόμη και το χτίσιμο του Ναού έχει γίνει θρυλικό, αφ’ ενός γιατί διήρκησε πολλά χρόνια, αφ’ ετέρου γιατί έγιναν, κατά τη διάρκεια του χτισίματος, πολλά γεγονότα μεγάλης σημασίας δια την ιστορίαν της Κρήτης. Το χτίσιμο και τα εγκαίνια του Ναού χρησιμοποιούν οι παληότεροι για χρονολογία, αντί να μεταχειριστούν τα έτη 1861, 1895. Λένε π.χ. οντέν εθεμελιώθηκεν ο Άγιος Μηνάς, οντέν εθρονιάστηκεν ο Άγιος Μηνάς κλπ. «Ώστε να στέκουν τα βουνά, κι’ Άη Μηνάς στη χώρα ωστοτεσάς θα σας αγαπώ κι’ ας μη σε πάρω κιόλα». Αυτό δείχνει πόσο στερεό έγινε το οικοδόμημα του Ναού, ώστε να μη διατρέχη κίνδυνο να χαλάση. Μέγα θαύμα το ότι επί γερμανικών βομβαρδισμών όλες οι βόμβες έπεσαν γύρω από το ναό, χωρίς καμμία να επιτύχη του αντικειμενικού της σκοπού. Ο Άγιος Μηνάς ήτο Κρής; Όχι ήτο Αιγύπτιος. Σύμφωνα με παλαιότατον βιβλίον αγμνώστου συγγραφέως, που είχεν ο πατέρας μου, και σύμφωνα με το βιβλίο του κ. Συλαμιανάκι. Κατά τον καθηγητήν μάλιστα κ. Δασκαλάκιν (περιοδ. Ήλιος), πατρίς του Αγίου είναι το Ελ αλά Μέιν, όπου συνετρίβη η γερμανική φιλοδοξία, χάρις εις το θαύμα του Αγίου. Ο κ. Δασκαλάκις αναφέρει ότι ηγνοεί ότι το Αλ Αμέιν προέρχεται εκ παραφθοράς του ονόματος Μηνάς και ότι προσέφυγεν εις την Πατριαρχικήν βιβλιοθήκην δια πλείονας πληροφορίας, μετά την μάχην. Εγώ, η ταπεινή Κρητικοπούλα, όταν εδώ όλοι ήσαν απελπισμένοι από την θριαμβευτικήν προέλασιν των Γερμανών, παρεκαλούν τον Αγιό μας να δείξη τη δυναμή μου. Επαρακαλούν και ήλπιζα και επίστευα, γιατί στην καρδιά μου είχε χαράξει ο φιλόθρησκος πατέρας μου την βεβαιότητα για τον Άγιο, όταν μας εδιάβαζε από το πολύ παληό του βιβλιαράκι, το οποίον δυστυχώς εχάθη κατά την λεηλασίαν του Ηρακλείου, τη ζωή και τα μεγάλα του θαύματα. Πως έγινε το μέγα θαύμα του Αγίου Μηνά οεριγράφει ο Απ. Δασκαλάκης και λέγει ότι οι Άγγλοι και Έλληνες μαχηταί είδον τον Άγιον Μηνά με τας δύο καμήλους, όπως είναι ζωγραφισμένος εις τα μεσαιωνικά φυλακτά. Το γεγονός δε ότι ακινητοποιήθηκαν τα μηχανοκίνητα του Ρόμελ (χάρις στο άδειασμα από μυστυριώδεις όπας των δοχείων του πετρελαίου του), ορθώς εις τον Αγ. Μηνάν αποδίδεται. Ο Άγιος μας ήθελε ελεύθερη την ιδιαίτερη πατρίδα του και το επέτυχε δια του συγχρονισμένου αυτού θαύματος. Θαύματα ο μεγάλος μας Άγιος έχει κάμει πάμπολλα σε πολύ παληά χρόνια, εθεράπευσε ασθενείς κλπ., αλλά το θαύμα του 1826, που έκαμε στο Ηράκλειο και το Αλά Μέιν είναι θαύματα σύγχρονα, είναι γεγονότα που αναζωγονούν την πίστιν και τον σεβασμόν προς τον Άγιον. | |
dc.type | Παραδόσεις | el |
dc.description.drawernumber | Παραδόσεις Ι΄- ΙΕ΄ | |
dc.relation.source | Ευαγγελία Κ. Φραγκάκι, Συμβολή στά λαογραφικά της Κρήτης, Αθήνα, 1949, σελ. 89 – 90 | |
dc.relation.sourceindex | Συμβολή στα λαογραφικά της Κρήτης | |
dc.relation.sourcetype | Βιβλίο | |
dc.description.bitstream | D_PAA_01481w, D_PAA_01481w2 | |
dc.subject.legendtitle | Άγιος Μηνάς | |
dc.subject.legend | Παράδοση Ιιβ 41 | |
edm.dataProvider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.dataProvider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.provider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.provider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.type | TEXT | |
dc.coverage.geoname | 6697802/Κρήτη |
Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο
Αρχεία | Μέγεθος | Τύπος | Προβολή |
---|---|---|---|
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο. |
Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές
-
Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.