Η αρχή της παρ. ανάγεται εις μύθον περί της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας, η οποία ζήσασα πολλά έτη πολλά βίον ακόλαστον επεφάσισε τέλος να μεταβάλη διαγωγήν, αλλά και μετα την σκέψιν και απόφασιν δεν ηδυνήθη άπαξ έτι να ανθέξη εις τον πειρασμόν παρουσιασθείσης προς τούτο περιστάσεως, φέρεται δε ειπούσα προς δικαιολογίαν της πράξεως «ενενήντα εννέα κτλ.», ήτοι έπραξα τόσον πολλά, ώστε δεν σημαίνει πολύ αν εις ταύτα προστεθή και το τελευταίον τούτο. Εν τω βίω αυτής ως εκτίθεται εν τω Θησαυρώ του Δαμασκηνού δεν υπάρχει τοιούτο τι, φαίνεται δε ότι η παράδοσις εγεννήθη εκ του περιστατικού εκείνου, καθ’ ο η Μαρία μετέβη εξ Αλεξανδρείας εις Ιεροσόλυμα μετ’ άλλων προσκυνητών χάριν της εορτής του σταυρού ωθουμένη ούχι υπό πόθου ευσεβούς, αλλα προς άγραν νέων θαυμαστών, πραγματικώς δε κατά τον βιογράφον διέπραξε αίσχιστα κατά τον πλούν μεταξύ των συμπλωτήρων. Αλλ’ εν Ιεροσαλύμοις συγκινηθείσα εκ θαύματος αποβλέποντος εις αυτήν, ότε ηθέλησε να εισέλθη εις τον ναόν, μετανόησεν ειλικρινώς και έκτοτε διήλθε το υπόλοιπον του βίου του εντίμως εν τη ερημώ μακράν των ανθρώπων. Εν λαϊκή παραδόσει η απόφασις της μεταβάσεως εις τους ιερούς τόπους εχαρακτηρίσθη ως απόφασις μεταμέλειας, αν και αυτή συνέβη βραδύτερον κατά σύμπτωσιν, τα δε κατά τον πλούν όργια ως κατακλείς του αμαρτωλού βίου. Η παρ. επίτου καταναγκαζομένου να προσθέση και άλλο εις τα πρότερον διαπραχθέντα πολλά σφάλματα και λάθη

Παπαδόπουλος, Άνθιμος Α.

Η αρχή της παρ. ανάγεται εις μύθον περί της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας, η οποία ζήσασα πολλά έτη πολλά βίον ακόλαστον επεφάσισε τέλος να μεταβάλη διαγωγήν, αλλά και μετα την σκέψιν και απόφασιν δεν ηδυνήθη άπαξ έτι να ανθέξη εις τον πειρασμόν παρουσιασθείσης προς τούτο περιστάσεως, φέρεται δε ειπούσα προς δικαιολογίαν της πράξεως «ενενήντα εννέα κτλ.», ήτοι έπραξα τόσον πολλά, ώστε δεν σημαίνει πολύ αν εις ταύτα προστεθή και το τελευταίον τούτο. Εν τω βίω αυτής ως εκτίθεται εν τω Θησαυρώ του Δαμασκηνού δεν υπάρχει τοιούτο τι, φαίνεται δε ότι η παράδοσις εγεννήθη εκ του περιστατικού εκείνου, καθ’ ο η Μαρία μετέβη εξ Αλεξανδρείας εις Ιεροσόλυμα μετ’ άλλων προσκυνητών χάριν της εορτής του σταυρού ωθουμένη ούχι υπό πόθου ευσεβούς, αλλα προς άγραν νέων θαυμαστών, πραγματικώς δε κατά τον βιογράφον διέπραξε αίσχιστα κατά τον πλούν μεταξύ των συμπλωτήρων. Αλλ’ εν Ιεροσαλύμοις συγκινηθείσα εκ θαύματος αποβλέποντος εις αυτήν, ότε ηθέλησε να εισέλθη εις τον ναόν, μετανόησεν ειλικρινώς και έκτοτε διήλθε το υπόλοιπον του βίου του εντίμως εν τη ερημώ μακράν των ανθρώπων. Εν λαϊκή παραδόσει η απόφασις της μεταβάσεως εις τους ιερούς τόπους εχαρακτηρίσθη ως απόφασις μεταμέλειας, αν και αυτή συνέβη βραδύτερον κατά σύμπτωσιν, τα δε κατά τον πλούν όργια ως κατακλείς του αμαρτωλού βίου. Η παρ. επίτου καταναγκαζομένου να προσθέση και άλλο εις τα πρότερον διαπραχθέντα πολλά σφάλματα και λάθη

dc.contributor.author	Παπαδόπουλος, Άνθιμος Α.
dc.coverage.spatial	Πόντος
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:06:54Z
dc.date.available	2016-01-15T11:06:54Z
dc.date.issued	1918
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/292778
dc.language	Ελληνική - Διάλεκτος - Ποντιακή
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Η αρχή της παρ. ανάγεται εις μύθον περί της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας, η οποία ζήσασα πολλά έτη πολλά βίον ακόλαστον επεφάσισε τέλος να μεταβάλη διαγωγήν, αλλά και μετα την σκέψιν και απόφασιν δεν ηδυνήθη άπαξ έτι να ανθέξη εις τον πειρασμόν παρουσιασθείσης προς τούτο περιστάσεως, φέρεται δε ειπούσα προς δικαιολογίαν της πράξεως «ενενήντα εννέα κτλ.», ήτοι έπραξα τόσον πολλά, ώστε δεν σημαίνει πολύ αν εις ταύτα προστεθή και το τελευταίον τούτο. Εν τω βίω αυτής ως εκτίθεται εν τω Θησαυρώ του Δαμασκηνού δεν υπάρχει τοιούτο τι, φαίνεται δε ότι η παράδοσις εγεννήθη εκ του περιστατικού εκείνου, καθ’ ο η Μαρία μετέβη εξ Αλεξανδρείας εις Ιεροσόλυμα μετ’ άλλων προσκυνητών χάριν της εορτής του σταυρού ωθουμένη ούχι υπό πόθου ευσεβούς, αλλα προς άγραν νέων θαυμαστών, πραγματικώς δε κατά τον βιογράφον διέπραξε αίσχιστα κατά τον πλούν μεταξύ των συμπλωτήρων. Αλλ’ εν Ιεροσαλύμοις συγκινηθείσα εκ θαύματος αποβλέποντος εις αυτήν, ότε ηθέλησε να εισέλθη εις τον ναόν, μετανόησεν ειλικρινώς και έκτοτε διήλθε το υπόλοιπον του βίου του εντίμως εν τη ερημώ μακράν των ανθρώπων. Εν λαϊκή παραδόσει η απόφασις της μεταβάσεως εις τους ιερούς τόπους εχαρακτηρίσθη ως απόφασις μεταμέλειας, αν και αυτή συνέβη βραδύτερον κατά σύμπτωσιν, τα δε κατά τον πλούν όργια ως κατακλείς του αμαρτωλού βίου. Η παρ. επίτου καταναγκαζομένου να προσθέση και άλλο εις τα πρότερον διαπραχθέντα πολλά σφάλματα και λάθη
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις Ι΄- ΙΕ΄
dc.relation.source	Α. Α. Παπαδόπουλος, Πόντος, Λαογραφία ΣΤ, 1917 – 1918, σελ. 9
dc.relation.sourceindex	Λαογραφία, ΣΤ
dc.relation.sourcetype	Περιοδικό
dc.description.bitstream	D_PAA_01459w
dc.subject.legendtitle	Ενενήντα εννέα κι αλλ' έναν εκατό
dc.subject.legend	Παράδοση Ιιβ 37
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	738647/Πόντος

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Ενενήντα εννέα κι αλλ' έναν εκατό

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές