Πάτερ Κοσμάς

Στα Μπιανά των Αγράφων είναι εκκλησιά των Αγίων Αναργύρων. Γιορτάζει το χωριό και τα περίχωρα την 1ην Νοεμβρίου. Σ’ εκείνο το παγγύρι ήρθε κι ο Πάτερ Κοσμάς κι έβαλε λόγο. Ο λαός κάθησε και τον ακουρμάστηκε. Κεί που ακουρμαίνονταν τα λόγια του ξέκοψε αολι πάνω, είναι ένας βράχος, ένα θεριό κοτρώνι κι ερχότανε κάτω. Ο κόσμος ανακατώθηκε. Κοιτάζει ο καθένας κατιπού να φύγη για να γλυτώση. Ο Πάτερ Κοσμάς τους είπε : Μείνετε, ευλογημένοι, μη φεύγετε. Δεν τ’ αφήνω το κοτρώνι, να σας πλακώση. Κι η πέτρα κυλώντας πάγαινε ίσια απάνω στον Άγιο. Αυτός άπλωσε το χέρι πέρα. Έπεσε απάνω το κοτρώνι, μα δεν τ’ άφησε να κάμη κακό. Το κράτησε αλλά τα δαχτυλά του βούλιαξαν στην πέτρα κι οι βουλιάχτρες φαίνονται ως σήμερα ακόμα. Κι όντας πήγε στ’ Άγραφα ο Πάτερ Κοσμάς, είπε πως θα περάση το βρομερό τ’ ασκέρι . Θα σωθούν τα λιθάρια απ’ τα καρφοπέταλα των αλόγων. Είπε : κι άλλα πολλά και κακά θα βρούν τους ανθρώπους, μα δεν έγιναν ακόμα όσα προφήτεψε