Μια φορά και έναν καιρό, στο βάχτι των παπούδολαλάδω μας ήπιασε πείνα στο Μεραμπέλλο. Τον καιρό κείονα δεν ήρχουντανε καράβια να φέρνουνε καρπό. Έκουσαν το δύο Τούρκοι απού τα Πεδιαδίτικα κι εσυμφωνήσανε να πάνε να πουλήσουνε καρπό στο Μεραμπέλλο. Εκείνα δεν εγατέχανε το δρόμο, μα εξεκινήσανε απού τη χώρα κι ηρχούντανε. Όντον επερνούσανε στον Πατούχα τσ’ Αρολίθους θωρούνε έναν ψαρόκαβαλλάρη κι ηρχούντονε από πέρα.  Αυτοί εκοντοστάθήκανε να τονε ρωτήξουνε από πού πάει ο δρόμος. Κι εκέινος πάλι τσι ρώτηξε : «Μπρέ που πάτε, κουμπάροι; Μπρέ, έτσε κι έτσε κι εμάθαμε πως το Μεραμπέλλο έχουνε έλλειψη από καρπό κι εφορτώσαμε τα χτήματα μας να πάμε να πουλήσωμε, μα δε γατέχομε το δρόμο. Ακλουθάτε μου μένα κι εγώ δά σασε πάω σ’ έναν τόπο να καλοπουλήσετε». Παίρνει τοις ο ψαροκαβαλλάρης κι επηαίνανε κι επηαίνανε και πάει τσι από τη Μιλατό και περνούνε το Φραθιά, κι εκείη στον Κάτω Φραθιά εχάθηκεν από μπρός τους. «Μωρέ κι ίντα δα γενούμε δα; Ίντα γινήκεν αυτός ο άνθρωπος;» Γυρευγούνε απάνω, γυρεύγουνε κάτω, μούδ’ εκούστηκε. Βάνουνε κι αυτοί το διαδρόμι ομπρός τους και τσι βγάνει στο μοναστήρι στα «Ξερά Ξύλα». Ήτονε κι αργά. «Ντά που δα πάμε; Επαδέ δα πομείνωμε;» Πάνε στο μοναστήρι και ξεφορτώνουνε. Οι καλογέροι τσι ποδεχτήκανε και βάνουσι ντους και τρώνε και πίνουνε, βάνουν και των οζώ ντους αγέρα κι απόι εκάτσανε στη κουβέντα. Λένε αυτοί των καλογέρω όλη την ιστορία, πως επάντηξεν ο ψαροκαβαλλάρης, και πως τον εχάσανε απού το δρόμο. Κι ο γούμενος τώσε λέει : «Και θέλετε να τόνε δήτε; Πώς δε θέλουμε!» Παίρνει ο γούμενος το κλειδί και πάει κι ανοίγει την εκκλησά και τώσε δείχνει την εικόνα του άγι’ωργιού και τώσε λέει : «Μπά να ‘ναι τούτοσέ; Βαλάχι μπιλαχί κι ο ίδιος είναι». Αυτοί σαν είδανε, πως ήσανε όλην την ώρα με τον Ά Γιώργη, εφύγανε κι εφήκανε τον καρπό στο μοναστήρι και δεν πήρανε παράδες από τη χαρά ντους. «Βάχτι» = εποχή, «Μεραμπέλλο» = επαρχία Ν. Λασιθίου Κρήτης, «Χώρα» = Ηράκλειο, , «Αρόλοθους» = Τοπωνύμιο κοντά στη Χέρσον.  «Μιλατό»  = χωριό επ. Μεραμβέλλων «Φραθιά» = μετόχι επ. Μεραμβέλλων, «Ξερά Ξύλα» = κοινόβιο μοναστήρι στην Επ. Μεραμβέλλο

Λιουδάκη, Μαρία

Μια φορά και έναν καιρό, στο βάχτι των παπούδολαλάδω μας ήπιασε πείνα στο Μεραμπέλλο. Τον καιρό κείονα δεν ήρχουντανε καράβια να φέρνουνε καρπό. Έκουσαν το δύο Τούρκοι απού τα Πεδιαδίτικα κι εσυμφωνήσανε να πάνε να πουλήσουνε καρπό στο Μεραμπέλλο. Εκείνα δεν εγατέχανε το δρόμο, μα εξεκινήσανε απού τη χώρα κι ηρχούντανε. Όντον επερνούσανε στον Πατούχα τσ’ Αρολίθους θωρούνε έναν ψαρόκαβαλλάρη κι ηρχούντονε από πέρα. Αυτοί εκοντοστάθήκανε να τονε ρωτήξουνε από πού πάει ο δρόμος. Κι εκέινος πάλι τσι ρώτηξε : «Μπρέ που πάτε, κουμπάροι; Μπρέ, έτσε κι έτσε κι εμάθαμε πως το Μεραμπέλλο έχουνε έλλειψη από καρπό κι εφορτώσαμε τα χτήματα μας να πάμε να πουλήσωμε, μα δε γατέχομε το δρόμο. Ακλουθάτε μου μένα κι εγώ δά σασε πάω σ’ έναν τόπο να καλοπουλήσετε». Παίρνει τοις ο ψαροκαβαλλάρης κι επηαίνανε κι επηαίνανε και πάει τσι από τη Μιλατό και περνούνε το Φραθιά, κι εκείη στον Κάτω Φραθιά εχάθηκεν από μπρός τους. «Μωρέ κι ίντα δα γενούμε δα; Ίντα γινήκεν αυτός ο άνθρωπος;» Γυρευγούνε απάνω, γυρεύγουνε κάτω, μούδ’ εκούστηκε. Βάνουνε κι αυτοί το διαδρόμι ομπρός τους και τσι βγάνει στο μοναστήρι στα «Ξερά Ξύλα». Ήτονε κι αργά. «Ντά που δα πάμε; Επαδέ δα πομείνωμε;» Πάνε στο μοναστήρι και ξεφορτώνουνε. Οι καλογέροι τσι ποδεχτήκανε και βάνουσι ντους και τρώνε και πίνουνε, βάνουν και των οζώ ντους αγέρα κι απόι εκάτσανε στη κουβέντα. Λένε αυτοί των καλογέρω όλη την ιστορία, πως επάντηξεν ο ψαροκαβαλλάρης, και πως τον εχάσανε απού το δρόμο. Κι ο γούμενος τώσε λέει : «Και θέλετε να τόνε δήτε; Πώς δε θέλουμε!» Παίρνει ο γούμενος το κλειδί και πάει κι ανοίγει την εκκλησά και τώσε δείχνει την εικόνα του άγι’ωργιού και τώσε λέει : «Μπά να ‘ναι τούτοσέ; Βαλάχι μπιλαχί κι ο ίδιος είναι». Αυτοί σαν είδανε, πως ήσανε όλην την ώρα με τον Ά Γιώργη, εφύγανε κι εφήκανε τον καρπό στο μοναστήρι και δεν πήρανε παράδες από τη χαρά ντους. «Βάχτι» = εποχή, «Μεραμπέλλο» = επαρχία Ν. Λασιθίου Κρήτης, «Χώρα» = Ηράκλειο, , «Αρόλοθους» = Τοπωνύμιο κοντά στη Χέρσον. «Μιλατό» = χωριό επ. Μεραμβέλλων «Φραθιά» = μετόχι επ. Μεραμβέλλων, «Ξερά Ξύλα» = κοινόβιο μοναστήρι στην Επ. Μεραμβέλλο

dc.contributor.author	Λιουδάκη, Μαρία
dc.coverage.spatial	Κρήτη, Μεραμβέλλο, Λατσίδα
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:06:43Z
dc.date.available	2016-01-15T11:06:43Z
dc.date.issued	1938
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/292559
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Μια φορά και έναν καιρό, στο βάχτι των παπούδολαλάδω μας ήπιασε πείνα στο Μεραμπέλλο. Τον καιρό κείονα δεν ήρχουντανε καράβια να φέρνουνε καρπό. Έκουσαν το δύο Τούρκοι απού τα Πεδιαδίτικα κι εσυμφωνήσανε να πάνε να πουλήσουνε καρπό στο Μεραμπέλλο. Εκείνα δεν εγατέχανε το δρόμο, μα εξεκινήσανε απού τη χώρα κι ηρχούντανε. Όντον επερνούσανε στον Πατούχα τσ’ Αρολίθους θωρούνε έναν ψαρόκαβαλλάρη κι ηρχούντονε από πέρα. Αυτοί εκοντοστάθήκανε να τονε ρωτήξουνε από πού πάει ο δρόμος. Κι εκέινος πάλι τσι ρώτηξε : «Μπρέ που πάτε, κουμπάροι; Μπρέ, έτσε κι έτσε κι εμάθαμε πως το Μεραμπέλλο έχουνε έλλειψη από καρπό κι εφορτώσαμε τα χτήματα μας να πάμε να πουλήσωμε, μα δε γατέχομε το δρόμο. Ακλουθάτε μου μένα κι εγώ δά σασε πάω σ’ έναν τόπο να καλοπουλήσετε». Παίρνει τοις ο ψαροκαβαλλάρης κι επηαίνανε κι επηαίνανε και πάει τσι από τη Μιλατό και περνούνε το Φραθιά, κι εκείη στον Κάτω Φραθιά εχάθηκεν από μπρός τους. «Μωρέ κι ίντα δα γενούμε δα; Ίντα γινήκεν αυτός ο άνθρωπος;» Γυρευγούνε απάνω, γυρεύγουνε κάτω, μούδ’ εκούστηκε. Βάνουνε κι αυτοί το διαδρόμι ομπρός τους και τσι βγάνει στο μοναστήρι στα «Ξερά Ξύλα». Ήτονε κι αργά. «Ντά που δα πάμε; Επαδέ δα πομείνωμε;» Πάνε στο μοναστήρι και ξεφορτώνουνε. Οι καλογέροι τσι ποδεχτήκανε και βάνουσι ντους και τρώνε και πίνουνε, βάνουν και των οζώ ντους αγέρα κι απόι εκάτσανε στη κουβέντα. Λένε αυτοί των καλογέρω όλη την ιστορία, πως επάντηξεν ο ψαροκαβαλλάρης, και πως τον εχάσανε απού το δρόμο. Κι ο γούμενος τώσε λέει : «Και θέλετε να τόνε δήτε; Πώς δε θέλουμε!» Παίρνει ο γούμενος το κλειδί και πάει κι ανοίγει την εκκλησά και τώσε δείχνει την εικόνα του άγι’ωργιού και τώσε λέει : «Μπά να ‘ναι τούτοσέ; Βαλάχι μπιλαχί κι ο ίδιος είναι». Αυτοί σαν είδανε, πως ήσανε όλην την ώρα με τον Ά Γιώργη, εφύγανε κι εφήκανε τον καρπό στο μοναστήρι και δεν πήρανε παράδες από τη χαρά ντους. «Βάχτι» = εποχή, «Μεραμπέλλο» = επαρχία Ν. Λασιθίου Κρήτης, «Χώρα» = Ηράκλειο, , «Αρόλοθους» = Τοπωνύμιο κοντά στη Χέρσον. «Μιλατό» = χωριό επ. Μεραμβέλλων «Φραθιά» = μετόχι επ. Μεραμβέλλων, «Ξερά Ξύλα» = κοινόβιο μοναστήρι στην Επ. Μεραμβέλλο
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις Ι΄- ΙΕ΄
dc.relation.source	Αρ. 1162 Β, σελ. 62 – 64, Μ. Λιουδάκη, Μεραμβέλλο, Λάτσιδα, 1938
dc.relation.sourceindex	1162 Β
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstream	D_PAA_01199w, D_PAA_01199w2, D_PAA_01199w3, D_PAA_01199w4
dc.subject.legendtitle	Ο χαζιρέντ' Αλής
dc.informant.name	Παπαστεφανάκη, Μαρία
dc.informant.gender	Γυναίκα
dc.informant.age	71
dc.subject.legend	Παράδοση Ιγ 14
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	6697802/Κρήτη, Μεραμβέλλο, Λατσίδα

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Ο χαζιρέντ' Αλής

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές