dc.contributor.author | Λουκόπουλος, Δημήτριος | |
dc.coverage.spatial | Αιτωλία, Άγραφα | |
dc.date.accessioned | 2016-01-15T11:06:40Z | |
dc.date.available | 2016-01-15T11:06:40Z | |
dc.date.issued | 1928 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.11853/292488 | |
dc.language | Ελληνική - Κοινή ελληνική | |
dc.language.iso | gre | |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
dc.title | Στα Λιπιανά των Αγράφων όντας γιόρταζαν τη μνήμη των Αγίων Αναργύρων ( 1 Νοεμβρίου) Έρχονταν ένα αλάφι. Τόσφαξαν και τότρωγαν. Μια χρονιά χασομέρησε τ’ αλάφι νάρθη. Ήρθε αποσταμένο, τόπιασαν και τόσφαξαν. Αλλ’ αυτό ζωντάνεψε πάλι κι έφυγε. Εκεί παρακάτω απ’ την εκκλησία είναι μια πέτρα. Σ’ αυτήν την πέτρα πάτησε πάνω και βούλιαξαν τα πόδια του μέσα. Φαίνονταν βουλιασμένα και θα φαίνονται αιωνίως. Φαίνονται ακόμα και τα αίματα πάνω στην πέτρα. Τα δείχνει σήμερα ο κόσμος. Απεκεί και δώθε όμως τ’ αλάφι δεν ξανάρθε | |
dc.type | Παραδόσεις | el |
dc.description.drawernumber | Παραδόσεις Ι΄- ΙΕ΄ | |
dc.relation.source | Αρ. 916, σελ. 542, Άγραφα Αιτωλία, Λουκόπουλος | |
dc.relation.sourceindex | 916 | |
dc.relation.sourcetype | Αρχείο χειρογράφων | |
dc.description.bitstream | D_PAA_01112w | |
dc.subject.legendtitle | Άγιοι Ανάργυροι | |
dc.subject.legend | Παράδοση Ια 2 | |
edm.dataProvider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.dataProvider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.provider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.provider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.type | TEXT | |
dc.coverage.geoname | 265613/Αιτωλία, Άγραφα | |