Η λέπρα του Χριστού

Ο Χριστός είχενε μια φορά λέπρα κ’ επήγενε σ’ ένα σπίτι και τον εδέχτησανε αλλά τον ελυπήθησαν και του λένε: τι αρρώστεια είν’ αυτή που την έχεις: δεν έχει γιατρικό να γιατρευτής: Έχει, λέει, αλλά είναι πολύ βαρύ, είναι πολύ σοβαρό. Πέρ μας το, κ’ εμείς θα το ‘βρωμενε. Άμα, μάςε πήρ, λέει, θα το κάμωμενε. Αυτό είναι, να ‘χη ένα αdρόϋνο και να ‘χουν ένα παιδί ν’ ανάψουν το φούρνο και να το ρίξουνε μέσα για να γιατρευτώ. Γι’ αυτό λέει, πικραίνεσαι; Πιάνουν κι ευτοί το παιδί και το ρίχνουνε μέσα. Την άλλη μέρα βρίσκουν το παιδί μέσ’ στο φούρνο σε μια μαλαματένια πολυθρόνα κ’ εκράταν το Ευαγγέλιο κι εδιάβαζενε. [Πέρ μας το= Πές (ειπέ) μας το]