Η Αγία Καλή

Όταν είχαν σταυρώσ’ το Χριστό, πήγαιν’ η Παναΐα με τ’ς μαθητάς κ’ ήτρωγε. Και πέρασ’ η Αγία Καλή και λέει: «Για δε, σταυρώσαν το γιο τ’ς και τρώει». Τ’ν εκατηγόρησε. Λέει, «Ωχ Αγία Καλή, μ’ ήκαψες με τ’ gουβέντα που ‘πες. Ω Αγιά Καλή κι ευλογημέν’ να ‘σαι όμως πάντα σκοτεινή κι αραχνιασμέν’ και να μη βρεθεί ποτέ ιερεύς να σε λειτουργήσ’». Κ’ είναι κάπου αυτή η εκκλησία, αλλά είναι σκοτεινά και γεμάτ’ dέντες αράχν’. Παπάς δε βρίσκεται να πα να τ’ λειτουργήσ’. Έχει κατάρα. [dέντες= ο ιστός της αράχνης]