Πως βρέθηκε ο Σταυρός
Το ξύλο τ’ σταυρού, είχαν μια οικοδομή και θέλαν να το βάλουν τράβα μεγάλ’. Το μετρούσαν ήφτανε, το βάζαν απάνω είταν κοντό. Κάτω μακρύ, πάνω κοντό. Πήκαν: «Είναι τ’ σταυρού το ξύλο» και οι ενάντιοι το ρίξαν στα γυρίζια. Όταν ήψαχνε η Αγία Ελέν’ δεν τον ήβρισκε. Πάει τότε μια Εβραιοπούλα, Τούρκισσα, δε θυμάμαι καλά, και λέει: «Είν’ εκεί πάνω κ’ είν’ λουλούδια και μυρίζουν» - ο βασιλικός. Απ’ τ’ χαρά τ’ς λοιπόν η βασίλισσα, τσούδωσε για μια βασιλικιά στολή, για ένα μαλαματένιο βραχιόλ’ μεγάλ’ς αξίας. Τ’ς λέει: «Μ’λιά μην πεις πως στούδωσα τ΄εγώ». Και πήρε ανθρώπ’ και ψάχναν και τον ηύραν. [τράβα= δοκάρι, πήκαν= είπαν, γυρίζια= κοπριά, για= ή]
Τόπος Καταγραφής
ΤήνοςΧρόνος καταγραφής
1971Πηγή
Αλέκου Ε. Φλωράκη, Τήνος, Αθήνα, 1971, σελ. 397 - 398, αρ. 14Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
Τήνος, ΒιβλίοΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT
Γλώσσα
Ελληνική - Λόγια ελληνικήΣυρτάρι
Παραδόσεις Α΄- Θ΄Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)
Παράδοση ΘΤίτλος παράδοσης
Πως βρέθηκε ο ΣταυρόςΣτοιχεία πληροφορητή
Γιαγιάς, Αντρέας Άνδρας ΓεωργόςΔάβιου, Μαριάνθη Γυναίκα