Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.authorΛιουδάκη, Μαρία
dc.coverage.spatialΚρήτη, Μεραμβέλλο, Λατσίδα
dc.date.accessioned2016-01-15T11:06:35Z
dc.date.available2016-01-15T11:06:35Z
dc.date.issued1938
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/20.500.11853/292378
dc.languageΕλληνική - Λόγια ελληνική
dc.language.isogre
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.titleΆμα εσταυρώσανε το Χριστό εκουϊλούρισε τση Μαρίας τση Μαγδαληνής κι εσκέφτηκε να κάμη αναφορά στον Καίσαρα στη Ρώμη να του τα λέει όλα. Πάει κιόλας και κάνε τη τη απόϊ βάφει κάμπουσα αυγά και σκώνεται και πάει στη Ρώμη. Παίρνει ο Καίσαρας την αναφορά διαβάζει και τα γραφόμενα του Πιλάτου και θωρεί πως οι αρχιερείς κι ο Πιλάτος εκάμανε κακά απού σταυρώσανε τέθοιον άθρωπο. Πέμπη ντελόγο διαταγή και προσκαλεί στη Ρώμη τον Άννα, τον Καϊάφα και τον Πιλάτο. Μπαίνουνε αυτά στο παμπόρι να πάνε. Οντόν επερνούσανε στην Κρήτη, απά στη χώρα απόξω εψόφησεν ο Καϊάφας και τον έβγαλαν και τον εθάψανε στη χώρα απόξω. Κι η γης δεν τον εχώνεψε μόνο τον ενεξέρασε εφτά φορές. Οι άλλοι δύο πήγανε στη Ρώμη και τσι καλεί ο Καίσαρας και τώσιν λέει: «Δεν τον επιστέψετε, μώρε, για το Θεό, δεν τον εφήνετι σκιάς για γιατρό να σάσι γιατρεύγει»; Διατάσσει ντελόγο και βάνουνε τον ένα μέσα σε μιαν προβιά του βουγιού κι απόι τόνε βάνουνε στον ήλιο. Η προβιά εκαϊνάντησε και τον ήσκασε. Τον Πιλάτο τον ήβαλε φυλακή. Ήτονε νόμος κειονά τον καιρό στη Ρώμη, οτινά ‘θελα δη φυλακισμένος το βασιλιά τον ελευτερώνανε. Ήτυχς να βγη ο βασιλιάς κυνήγι και το μαθαίνει ο Πιλάτος. Η φυλακή είχενε μια θυρίδα και βάνει ο Πιλάτος το μάτι ντου να δη το βασιλιά, απού ‘θελα περάση. Και τούτως εκυνήγαν ο βασιλιάς κι ένα απού τα κυνηγιά κάτσενε ανάδια στη θυρίδα απού ‘χωνε το μάτι ντου ο Πιλάτος. Παίζει ο βασιλιάς τη σαΐτα ντου και πάει στη θυρίδα και περνά απού το μάτι του Πιλάτου κι εβγήκεν απού τον καφά ντου. Έτσι επήγανε όλοι κατά διαόλου. [εκουϊλούρισε= της ήρθε βαρύ, την έτσουξε πιο πολύ, την ανεστάτωνε,σκιάς= τουλάχιστο, εκαϊνάντησε= ζεστάθηκε υπερβολικά, καφά= σβέρκος]
dc.typeΠαραδόσειςel
dc.description.drawernumberΠαραδόσεις Α΄- Θ΄
dc.relation.sourceΑρ. 1162 Β, σελ. 46 – 48, Μ. Λιουδάκη, Μεραμβέλλο, Λάτσιδα, 1938
dc.relation.sourceindex1162 Β
dc.relation.sourcetypeΑρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstreamD_PAA_00998w, D_PAA_00998w2, D_PAA_00998w3
dc.informant.nameΛιουδάκης, Γεώργιος
dc.informant.genderΆνδρας
dc.informant.age78
dc.subject.legendΠαράδοση Θ
edm.dataProviderΚέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνώνel
edm.dataProviderHellenic Folklore Research Center, Academy of Athensen
edm.providerΚέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνώνel
edm.providerHellenic Folklore Research Center, Academy of Athensen
edm.typeTEXT
dc.coverage.geoname6697802/Κρήτη, Μεραμβέλλο, Λατσίδα


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

ΑρχείαΜέγεθοςΤύποςΠροβολή

Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

  • Παραδόσεις
    Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές