Ο Χριστός άμα τον κυνηούσαν οι Οβραίοι έτρεχε στα λουμπούνια και αυτά ενώ έτρεχε ο Χριστός μέσα για να κρυφτή και να μη τον πιάουν χτυπούσαν δυνατά κ’ άκουσαν οι Οβραίοι τότε κ’ ήρταν και τον πιάσαν γιαυτό τα καταράστηκε ο Χριστός να ‘ναι πικρά και να μη μπορούν πια οι αθρώποι να τα τρώουν. Τον Χριστό όμως τον άκουσε ο άθρωπος που ‘χε το χωράφι και τον παρεκάλεσε πολύ (ν)α συχωρέση γιατί αυτός πως θα ζούσε και τότε ο Χριστός τον ελυπήθη και είπε ‘α τα βράζης και ‘α τα πααίνης στη θάλασσα και ‘α τα βουτάς και ‘α μπορούν πάλι οι αθρώποι ‘α τα τρώουν.
Τόπος Καταγραφής
Νίσυρος, ΝικειάΧρόνος καταγραφής
1964Πηγή
Λ. Α. αρ. 2892, σελ. 265 – 266, Άννης Ιω. Παπαμιχαήλ, Νικειά Νισύρου Δωδεκανήσου, 1964Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
2892, Αρχείο χειρογράφωνΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT