Ην ποτε καιρός ότε ο γεωργός φθάνων δια του αρότρου εις το έτερον άκρον του αγρού το ελάμβανε και το μετέφερεν ένθεν και προηγουμένως ήρχιζε. Η δε υφάντρια κόπτουσα την κλωστήν της κερκίδος της εκ του αυτού πάντοτε μέρους έρριπτεν αυτήν. Περιηγούμενος ο Ιησούς την γην ως άγνωστος τις τον μεν γεωργόν συνεβούλευσε να αρχίζη την αροτρίωσιν οπόθεν και έφθανε χωρίς να μεταφέρη επ’ ώμου το άροτρον την δε υφάντριαν να μη κόπτη, την κλωστήν αλλά πατούσα της ποδαρίτσας εναλλάξ και του στήμονος θέσιν μεταβάλλοντος να ρίπτη την κερκίδα απαραλλάκτως ης και νυν. Μετ’ ολίγον δε θέλουν να πεισθή ο Ιησούς περί της ευγνωμοσύνης τούτε γεωργού και της υφαντριάς επισκέφθη πάλιν αυτούς εν άλλη μορφή. Και ο μεν γεωργός εν τη ερωτήσει του Ιησού «ποιος σ’ εδίδαξε να αροτριάς ούτω» μυρίας ευχαριστίας ανέπεμψε τω προδιδάξαντι ξένω. Η δε υφάντρια η μόνη και δια της γνώσεώς μου το εφεύρον είπε». Δι ο και τον μεν, γεωργόν ηυχήθη ν’ αροτρίου και η ετί μίαν ημέραν εργασία του πολλούς επί πολύ να τρέφη και πολλοί να εργάζωνται προς συγκομιδήν αυτής, την δε υφάντριαν να υφαίνη από πρωίας μέχρις εσπέρας το δε υφαινόμενον υπό μάλης να φέρη ένεκα της αγνωμοσύνης της.

Κωνσταντινίδης, Ν.

Ην ποτε καιρός ότε ο γεωργός φθάνων δια του αρότρου εις το έτερον άκρον του αγρού το ελάμβανε και το μετέφερεν ένθεν και προηγουμένως ήρχιζε. Η δε υφάντρια κόπτουσα την κλωστήν της κερκίδος της εκ του αυτού πάντοτε μέρους έρριπτεν αυτήν. Περιηγούμενος ο Ιησούς την γην ως άγνωστος τις τον μεν γεωργόν συνεβούλευσε να αρχίζη την αροτρίωσιν οπόθεν και έφθανε χωρίς να μεταφέρη επ’ ώμου το άροτρον την δε υφάντριαν να μη κόπτη, την κλωστήν αλλά πατούσα της ποδαρίτσας εναλλάξ και του στήμονος θέσιν μεταβάλλοντος να ρίπτη την κερκίδα απαραλλάκτως ης και νυν. Μετ’ ολίγον δε θέλουν να πεισθή ο Ιησούς περί της ευγνωμοσύνης τούτε γεωργού και της υφαντριάς επισκέφθη πάλιν αυτούς εν άλλη μορφή. Και ο μεν γεωργός εν τη ερωτήσει του Ιησού «ποιος σ’ εδίδαξε να αροτριάς ούτω» μυρίας ευχαριστίας ανέπεμψε τω προδιδάξαντι ξένω. Η δε υφάντρια η μόνη και δια της γνώσεώς μου το εφεύρον είπε». Δι ο και τον μεν, γεωργόν ηυχήθη ν’ αροτρίου και η ετί μίαν ημέραν εργασία του πολλούς επί πολύ να τρέφη και πολλοί να εργάζωνται προς συγκομιδήν αυτής, την δε υφάντριαν να υφαίνη από πρωίας μέχρις εσπέρας το δε υφαινόμενον υπό μάλης να φέρη ένεκα της αγνωμοσύνης της.

dc.contributor.author	Κωνσταντινίδης, Ν.
dc.coverage.spatial	Μάλγαρα, Αλμάλι
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:06:32Z
dc.date.available	2016-01-15T11:06:32Z
dc.date.issued	1890
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/292304
dc.language	Ελληνική - Λόγια ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Ην ποτε καιρός ότε ο γεωργός φθάνων δια του αρότρου εις το έτερον άκρον του αγρού το ελάμβανε και το μετέφερεν ένθεν και προηγουμένως ήρχιζε. Η δε υφάντρια κόπτουσα την κλωστήν της κερκίδος της εκ του αυτού πάντοτε μέρους έρριπτεν αυτήν. Περιηγούμενος ο Ιησούς την γην ως άγνωστος τις τον μεν γεωργόν συνεβούλευσε να αρχίζη την αροτρίωσιν οπόθεν και έφθανε χωρίς να μεταφέρη επ’ ώμου το άροτρον την δε υφάντριαν να μη κόπτη, την κλωστήν αλλά πατούσα της ποδαρίτσας εναλλάξ και του στήμονος θέσιν μεταβάλλοντος να ρίπτη την κερκίδα απαραλλάκτως ης και νυν. Μετ’ ολίγον δε θέλουν να πεισθή ο Ιησούς περί της ευγνωμοσύνης τούτε γεωργού και της υφαντριάς επισκέφθη πάλιν αυτούς εν άλλη μορφή. Και ο μεν γεωργός εν τη ερωτήσει του Ιησού «ποιος σ’ εδίδαξε να αροτριάς ούτω» μυρίας ευχαριστίας ανέπεμψε τω προδιδάξαντι ξένω. Η δε υφάντρια η μόνη και δια της γνώσεώς μου το εφεύρον είπε». Δι ο και τον μεν, γεωργόν ηυχήθη ν’ αροτρίου και η ετί μίαν ημέραν εργασία του πολλούς επί πολύ να τρέφη και πολλοί να εργάζωνται προς συγκομιδήν αυτής, την δε υφάντριαν να υφαίνη από πρωίας μέχρις εσπέρας το δε υφαινόμενον υπό μάλης να φέρη ένεκα της αγνωμοσύνης της.
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις Α΄- Θ΄
dc.relation.source	Αρ. 156, σελ. 58, Ν. Κωνσταντινίδης, Αλμαλί Μαλγάρων
dc.relation.sourceindex	156
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstream	D_PAA_00923w
dc.subject.legendtitle	Ο γεωργός και η υφάντρια
dc.subject.legend	Παράδοση Θ
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	8632559/Μάλγαρα, Αλμάλι

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Ο γεωργός και η υφάντρια

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές