Η λοιδοριά ή αλοιδοριά είνε η «Δρυς η αειθαλής» ή βαλανιδιά. Το είδος αυτό του δέντρου δεν το αγαπάει ο λαός. Γιατί πιστεύει πως όταν ο κόσμος και η φύσις έμαθαν την καταδίκη του Χριστού, συνήλθαν σε νυκτερινή σύσκεψι όλα τα δέντρα και αποφασίσανε να μη δώσουν ξύλο, για να γίνη ο σταυρός, απάνω στον οποίον θα τον σταύρωναν οι Εβραίοι. Με την απόφασι όμως, όλων αυτών των δέντρων και φυτών, ένα μοναχά δεν συμφώνησε η Λοιδοριά, η οποία εδήλωσε ότι δεν θα αρνηθή να δώση ξύλα στους Εβραίους. Αμέσως τότε όλα τα άλλα δέντρα και φυτά την διώξανε με φωνές από τη συνεδρίασί τους. Όταν ήρθε η ώρα και πήγαν οι Εβραίοι τεχνίτες για να φτιάσουν το σταυρό, είδαν μ’ έκπληξί τους, ότι κανένα από τα ξύλα τα γνωστά δεν αντείχε στα πελέκια τους. Μόλις τα χτυπούσαν με το τσεκούρι τους, αυτά γινόντουσαν τρίμματα και έτσι δεν μπορούσαν να φτιάσουν το σταυρό. Αφού απελπίστηκαν λοιπόν, πήραν να φτιάσουν σταυρό από ξύλο λοιδοριάς. Και της λοιδοριάς το ξύλο βάσταξε και έτσι φτιάστηκε ο σταυρός. Από την ημέρα αυτή όμως ο Θεός καταράστηκε τη λοιδοριά. Γι’ αυτό ο κορμός της είνε πάντα γδαρμένος, τα κλαδιά της στριμμένα και τα φύλλα της ζαρωμένα. Μολαταύτα ο Χριστός λυπήθηκε αργότερα τη λοιδοριά. Και της έδωσε την ευλογία του να μην τινάζη ποτέ τα φύλλα της κ’ έτσι νάχη πράσινη φορεσιά το χειμώνα, για να μην κρυώνη.

Άγνωστος συλλογέας

Η λοιδοριά ή αλοιδοριά είνε η «Δρυς η αειθαλής» ή βαλανιδιά. Το είδος αυτό του δέντρου δεν το αγαπάει ο λαός. Γιατί πιστεύει πως όταν ο κόσμος και η φύσις έμαθαν την καταδίκη του Χριστού, συνήλθαν σε νυκτερινή σύσκεψι όλα τα δέντρα και αποφασίσανε να μη δώσουν ξύλο, για να γίνη ο σταυρός, απάνω στον οποίον θα τον σταύρωναν οι Εβραίοι. Με την απόφασι όμως, όλων αυτών των δέντρων και φυτών, ένα μοναχά δεν συμφώνησε η Λοιδοριά, η οποία εδήλωσε ότι δεν θα αρνηθή να δώση ξύλα στους Εβραίους. Αμέσως τότε όλα τα άλλα δέντρα και φυτά την διώξανε με φωνές από τη συνεδρίασί τους. Όταν ήρθε η ώρα και πήγαν οι Εβραίοι τεχνίτες για να φτιάσουν το σταυρό, είδαν μ’ έκπληξί τους, ότι κανένα από τα ξύλα τα γνωστά δεν αντείχε στα πελέκια τους. Μόλις τα χτυπούσαν με το τσεκούρι τους, αυτά γινόντουσαν τρίμματα και έτσι δεν μπορούσαν να φτιάσουν το σταυρό. Αφού απελπίστηκαν λοιπόν, πήραν να φτιάσουν σταυρό από ξύλο λοιδοριάς. Και της λοιδοριάς το ξύλο βάσταξε και έτσι φτιάστηκε ο σταυρός. Από την ημέρα αυτή όμως ο Θεός καταράστηκε τη λοιδοριά. Γι’ αυτό ο κορμός της είνε πάντα γδαρμένος, τα κλαδιά της στριμμένα και τα φύλλα της ζαρωμένα. Μολαταύτα ο Χριστός λυπήθηκε αργότερα τη λοιδοριά. Και της έδωσε την ευλογία του να μην τινάζη ποτέ τα φύλλα της κ’ έτσι νάχη πράσινη φορεσιά το χειμώνα, για να μην κρυώνη.

dc.contributor.author	Άγνωστος συλλογέας
dc.coverage.spatial	Βοιωτία, Λειβαδιά
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:06:31Z
dc.date.available	2016-01-15T11:06:31Z
dc.date.issued	1930
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/292298
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Η λοιδοριά ή αλοιδοριά είνε η «Δρυς η αειθαλής» ή βαλανιδιά. Το είδος αυτό του δέντρου δεν το αγαπάει ο λαός. Γιατί πιστεύει πως όταν ο κόσμος και η φύσις έμαθαν την καταδίκη του Χριστού, συνήλθαν σε νυκτερινή σύσκεψι όλα τα δέντρα και αποφασίσανε να μη δώσουν ξύλο, για να γίνη ο σταυρός, απάνω στον οποίον θα τον σταύρωναν οι Εβραίοι. Με την απόφασι όμως, όλων αυτών των δέντρων και φυτών, ένα μοναχά δεν συμφώνησε η Λοιδοριά, η οποία εδήλωσε ότι δεν θα αρνηθή να δώση ξύλα στους Εβραίους. Αμέσως τότε όλα τα άλλα δέντρα και φυτά την διώξανε με φωνές από τη συνεδρίασί τους. Όταν ήρθε η ώρα και πήγαν οι Εβραίοι τεχνίτες για να φτιάσουν το σταυρό, είδαν μ’ έκπληξί τους, ότι κανένα από τα ξύλα τα γνωστά δεν αντείχε στα πελέκια τους. Μόλις τα χτυπούσαν με το τσεκούρι τους, αυτά γινόντουσαν τρίμματα και έτσι δεν μπορούσαν να φτιάσουν το σταυρό. Αφού απελπίστηκαν λοιπόν, πήραν να φτιάσουν σταυρό από ξύλο λοιδοριάς. Και της λοιδοριάς το ξύλο βάσταξε και έτσι φτιάστηκε ο σταυρός. Από την ημέρα αυτή όμως ο Θεός καταράστηκε τη λοιδοριά. Γι’ αυτό ο κορμός της είνε πάντα γδαρμένος, τα κλαδιά της στριμμένα και τα φύλλα της ζαρωμένα. Μολαταύτα ο Χριστός λυπήθηκε αργότερα τη λοιδοριά. Και της έδωσε την ευλογία του να μην τινάζη ποτέ τα φύλλα της κ’ έτσι νάχη πράσινη φορεσιά το χειμώνα, για να μην κρυώνη.
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις Α΄- Θ΄
dc.relation.source	Περιοδ. Μπουκέτο Λειβαδιάς, 17 – 4 – 1930
dc.relation.sourceindex	Μπουκέτο, 1930
dc.relation.sourcetype	Περιοδικό
dc.description.bitstream	D_PAA_00916w
dc.subject.legendtitle	Ο μύθος της Λοιδοριάς
dc.subject.legend	Παράδοση Θ
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	251851/Βοιωτία, Λειβαδιά

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Ο μύθος της Λοιδοριάς

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές