Οι αdρειωμένοι

«Το bαλιό gαιρό τω καιρώ εκείνω, που λέει και το Ευαγγέλιο, οι άνθρωπ’ ήτονε αψηλοί και μεγαλοκαμωμένοι. Ήτονε σα τζ’ αρχαίοι Έλληνες, πο στήνασι μοναχοί dωνε χωρίς σύνεργα ολόκληρα βουνά και τα πααίνασιν όπο θέλασι. Τέθοια παλληκάρια εστήσασι τσι κολώνες τση πορτάρας τσ’ Αξάς κι εχτίσασι gαι το bύργο του χειμάρρου που ‘τονε δέκα βολές πι’ αψηλός απ’ ό,τα, είναι τώρα». Συμφώνως προς άλλην παραλλαγήν οι ανδρειωμένοι είχον μεγάλας χείρας και πόδας και ουράν. Όταν παις τις γεννηθή με δασύ τρίχωμα εις το στήθος και εις την πλάτην, θεωρείται ανδρειωμένη. «Όποιος άdρας έχει 25 δράμια ψαχνό μές στα bράτσα dου bορεί να σηκώση 150 οκάδες βάρος στα χέρια dου. Αμανέχη άλλο dόσο μες στα bούθια, σηκώνει 200 οκάδες. Ετότες είναι πια καλά – καλά αdρειωμένος». [Άξας= εδώ εννοεί ο αφηγητής Ματθαίος Πρωτονοτάριος (Σταθοκομαρθαίος) την αρχαϊκήν πύλην του ναού του Απόλλωνος, την ευρισκομένην επί της λεγομένης νησίδος του Βάκχου κοινώς Παλάτια, Ανακοίνωσις Ματθ. Πρωτονοταρίου (Στοβακομαρθαίου), 80 ετών]