Οικογενειακοί θρύλοι της περιφερείας Ανωγείων

Οικογένεια Σκουλάδων. Προ του 1821 θρυλείται ότι υπήρχε εις το χωργιό Ανώγεια κάποιος χωρικός βυζαντινής ή Ενετικής καταγωγής. Σε μια βαρυχειμωνιά, ο χωρικός αυτός εβγήκε έξω από το χωργιό και τον εβρήκε μια θύελλα κι εχάθηκε. Λένε πως έπεσε μέσα σε μια τάφρο. Εκεί μέσα ζούσε ένα άγριο θηρίο τυφλό και εθήλαζε το μικρό του. Τότε ο άνθρωπος που επεινούσε, εθήλαζε από τον ένα μάστό και το θηριάκι από τον άλλο. Το μεγάλο θεριό αισθάνθηκε ανθρώπινη μυρωδιά και ρώτησε το παιδί του. Λέει δεν είδα κανένα, από πάνω μας θα πέρασε άνθρωπος. Μέσα στην τάφρο έμεινε ο Ανωγειανός 40 μέρες. Οι χωριανοί του τον εζητούσαν παντού, αλλά δεν μπορούσαν να τον βρούνε. Τέλος κατώρθωσε ν΄ανεβή, αλλά το σώμα του ήτανε γεμάτο σκουλιά (μαλλιά μεγάλα σαν του προβάτου). Εκεί κοντά ήταν κάτι βοσκοί και μόλις είδαν τον τριχωτόν άνθρωπο έφυγαν φοβισμένοι. Εν τούτοις μια κόρη τον λυπήθηκε τον αγάπησε και τον ωνόμασε σκουλά. Του έδιδε φαγητό αλατισμένο να τρώη και σιγά σιγά άρχισαν να του πέφτουν οι τρίχες. Επαντρευτήκανε και έκαναν όλο αρσενικά παιδιά. Αυτός ήταν γνωστός πειά με το όνομα Σκουλάς και τα παιδιά Σκουλάδες. Απ’ αυτούς κατάγονται οι Σκουλάδες μια από τις πειό ανδρείες οικογένειες των Ανωγείων.