dc.contributor.author | Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. | |
dc.coverage.spatial | Κρήτη | |
dc.date.accessioned | 2016-01-15T11:06:22Z | |
dc.date.available | 2016-01-15T11:06:22Z | |
dc.date.issued | 1888 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.11853/292103 | |
dc.language | Ελληνική - Λόγια ελληνική | |
dc.language.iso | gre | |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
dc.title | Δια να εξηγήση ο ελληνικός λαός το μέγεθος των πελωρίων κ γιγαντιαίων έργων των αρχ. Ελλήνων, αναγκάζεται να πιστεύω ότι υπήρχαν τότε άνθρωποι 40 πήχεων έχοντες το ανάστημα, δυνάμεως να ενσηκώση τεράστια έργα (ως η Πελασγής) όπως επίσης παραδέχεται ότι μετά την συντέλειαν του κόσμου θέλουσι κατοικήση την γην άθρωποις σπιθαμιαίοι (νάνοι), κυλίοντες το ωόν δια μοχλόν. Η ιδέα ότι υπήρχον όντως άνθρωποι 40 πηχέων έχοντες ανάστημα φαίνεται παλαιά, και παρήχθη ιδίως υπό τας φαντασιώδης γλώσσαις των ποιητών. Και ο Θεόκριτος πράγματι μνημονεύει άνδρας 13 πήχεων αναστήματος. Των περί των γιγάντων ιδέαν του λαού ενίσχυον κ τα γιγαντιαία αγάλματα, άπερ έβλεπεν, όπως ήτον εν τη Ολυμπία το κολοσσιαίο άγαλμα του Διός. | |
dc.type | Παραδόσεις | el |
dc.description.drawernumber | Παραδόσεις Α΄- Θ΄ | |
dc.relation.source | Αρ. 895, σελ. 614 – 5, Κρήτης, Ζωγραφάκης | |
dc.relation.sourceindex | 895 | |
dc.relation.sourcetype | Αρχείο χειρογράφων | |
dc.relation.related | Οδύσσεια λ 307 – 310 | |
dc.description.bitstream | D_PAA_00717w | |
dc.subject.legendtitle | Σαραντάπηχοι | |
dc.subject.legend | Παράδοση ΣΤ | |
edm.dataProvider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.dataProvider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.provider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.provider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.type | TEXT | |
dc.coverage.geoname | 6697802/Κρήτη | |