Οι παδκιές του Διενή (Κοίλη)
Πάνω στην «γυαλόπετραν» (1) κοντά στον «Μαύρον Κόλυμπον» (2) ο Διενής έκατσεν τζ’ έφαεν. Άμα εσηκώστηκεν επάτησε με το ένα του πόδι πάνω στην γυαλόπετρα τζ’ έμεινεν ως την σήμερον η παδκιά του. Με το άλλο του πόδι πάτησε πάνω στην εκκλησία του Αϊ Γιωρκού δυο Εγγλέζικα μίλια πιο μακρυά τζ’ η εκκλησία εχάλασεν. Άμα στάθηκεν έτσι έςhυψε κάτω στον ποταμόν Τζαιρονίτην τζ’ ήπκιεν νερόν τζαί σταμάτησεν ο ποταμός. Γι’ αυτό ως την σήμερον λαλούσι το μέρος του ποταμού «Σταλούραν». Παρόμοια παράδοση διασώθηκε στη Μεσαρά της Κρήτης. Κι εκεί σώζεται ένα βαθούλωμα μεγάλο πάνω στο βράχο, η παδκιά του. Κ’ εκεί πατούσε σε δυό βουνά αντικρυνά κι έσκυψε τζ’ έπινε νερό από το ποτάμι πώτρεχε κάτω από τα σκέλια του. Η παράδοση της Κρήτης προσθέτει πως με τα γένεια του έφραζε το ποτάμι και ξεχείλιζε ή πλημμυρούσε τον κάμπο της Μεσσαράς. [γυαλόπετραν= υδρομιγούς γύψου, Μαύρον Κόλυμπον= Ποτάμι της Κοίλης].
Τόπος Καταγραφής
Κύπρος, ΠάφοςΧρόνος καταγραφής
1941Πηγή
Λοΐζος Φιλίππου, Ο Διγενής Ακρίτας στις λαϊκές παραδόσεις της Πάφου, Πάφος, Χρον. ΣΤ, 1941, σελ. 19, αρ. 2Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
Πάφος, ΣΤ, ΠεριοδικόΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT