Πλησίον των Λευκάρων (1) υπάρχει ένα βουνό σχήματος κώνου, το οποίον ονομάζεται «Κάστρο της Ρήγαινας». Λέγουν ότι τον παλιό καιρό στο βουνό αυτό ζούσε μια ευτυχισμένη ρήγαινα με αμέτρητα πλούτη. Στους πρόποδες του βουνού υπήρχε μια βρύση, από την οποίαν ερχότανε με σωλήνες το νερό στο ευτυχισμένο παλάτι της πλούσιας ρήγαινας. Πάρα πολλοί άρχοντες ερχόντουσαν και ζητούσανε την πλούσια αυτή ρήγαινα για γυναίκα τους. Αλλά πάντοτε η απάντηση της ήτανε αρνητική. Κάποτε κάποιος βασιλιάς άκουσε για την ομορφιά της ρήγαινας αυτής και θέλησε να την ζητήση για γυναίκα του. Αλλά η πεντάμορφη ρήγαινα δεν δίστασε να του αρνηθή. Ήθελε να ζήση μόνη στο ευτυχισμένο της παλάτι. Τότε ο υπερήφανος βασιλιάς για να την εκδικηθή ήρθε με στρατό και περικύκλωσε το κάστρο. Αλλά τίποτε δεν μπορούσε να κάνη, διότι η ρήγαινα είχε άφθονη τροφή, το δε νερό ερχότανε συνεχώς με σηλήνες από τη βρύση. Τέλος ο βασιλιάς το κατάλαβε κι έκοψε τους σωλήνες. Έτσι η πεντάμορφη ρήγαινα πέθανε απ’ την δίψα. Πέρασαν πολλά χρόνια και καιροί. Τα χρυσαφικά τώρα της ρήγαινας υπάρχουνε μέσα στο βουνό. Και κάθε νύχτα της Λαμπρής, όταν λέγεται ο «καλός λόγος», το κάστρο αυτό ανοίγει. Αν κανείς μπη και πάρη χρυσάφι και προφθάση να βγη προτού τελειώση ο καλός λόγος, αυτός είναι τυχερός, αλλιώς μόλις τελειώσει ο καλός λόγος, το κάστρο κλείει και τον κλείει μέσα ζωντανό. [Λευκάρων= Κύπρος]