Εις τα μέγαρα έχομε το γυμνάσιον ( Ο ΒΥΖΑΣ) το οποίον τη μερίμνοι του Αϊμνίστου και φίλουμου Μελετίου Αντωνίου Μπεναρδί, Καθηγιτου της θελογίας και εις το γυμνάσιον των Μεγάρων εφρόντισε και έστιλε χρίματα ο Πανμεγαρικός Σήλογος του Σικάγου που έχει την επονιμίαν (Ο ΒΥΖΑΣ) και εχτίσθη το γυμνάσιον Μεγάρων, έπιτα έχομεν και τον ποδοσφερικόν Σύλογον των μεγάρων (Ο ΒΥΖΑΣ) τώρα γιατί όμος φέρνουν όλα αυτά την επονιμίαν (Ο ΒΥΖΑΣ) θα σας το περιγράψω. Ο ΒΥΖΑΣ είτανε Μεγαρίτης τον οποίον έκανε εξορία ο Αδελφός του οποίος είτανε άρχοντας των Μεγάρων, και όταν του είπε (ΒΥΖΑ) θα σε εξορίσο είσε ανεπιθίμιτος εις την πόλι των μεγάρων και εις τα ανάκτορά μου. Έχεις δε το δικέωμα εσί να εκλέξις τον τόπον της εξορίας σου καθώς και ότι επιθίμισης εκί που θα μίνης εφ’ όρου Ζωής. Τότε ο ΒΥΖΑΣ του είπε αδερφαι θέλω να με πας όπου σου πο εγώ και εκί να μου χαρίσης ένα κομάτι γη όσο πιάνι ένα βουβαλοπέτσι. Ο Αδελφός του όταν άκουσε έτσι έμινε σίφωνος και έδωσε ένα πλεούμενο που οδίγισε τον αδερφό του τον Βυζα στο Σημερινόν Βυζάντιον. Διότι λέναι ότι ο ύδιος ο Βυζας το διαλεξε είναι λένε Τρίλοφον όπος και τα Μέγαρα που εχουν χτιστη σε τρίς Λόφους, γιαυτό όταν αρμενίζανε με το Πλεουμενο είδε ο Βυζας την θέσι αυτή και Ζήτησε εκί να τον αφίσουν, τώρα ηλθε και η Σηρα της γης σε χόρο οσο πιάνι ένα βουβαλοπέτσι. Ο Βυζας ομος έξιπνος ειχε κόψι το βουβαλοπέτσι σαν Κορδόνι και όταν το Ανιξε έπιασε πολλά Στρέματα γης. Οπότε ανάλογα τη Σιμφονία εδεχθη ο αδελφόστου και του χαρισε ολοι αυτή την γη οπου είναι ή μάλον ειτανε το Βυζάντιον. Γιαυτό λένε και για τους Μεγαρίτες όταν πιγανε στην πόλι στο Βυζάντιον και είδανε ότι είτανε τρίλοφος και εμιαζε λίγο της τοποθεσίας σαν τα Μέγαρα είπανε (ντά ντά μέγαρα ντά νε πόλι). Διλαδί (τη διαφορά έχουν τα Μέγαρα από την Πόλι).
| dc.contributor.author | Ηλίας, Ιάκωβος Αναστασίου | |
| dc.coverage.spatial | Αττική, Μέγαρα | |
| dc.date.accessioned | 2016-01-15T11:06:13Z | |
| dc.date.available | 2016-01-15T11:06:13Z | |
| dc.date.issued | 1960 | |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.11853/291911 | |
| dc.language | Ελληνική - Κοινή ελληνική | |
| dc.language.iso | gre | |
| dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
| dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
| dc.title | Εις τα μέγαρα έχομε το γυμνάσιον ( Ο ΒΥΖΑΣ) το οποίον τη μερίμνοι του Αϊμνίστου και φίλουμου Μελετίου Αντωνίου Μπεναρδί, Καθηγιτου της θελογίας και εις το γυμνάσιον των Μεγάρων εφρόντισε και έστιλε χρίματα ο Πανμεγαρικός Σήλογος του Σικάγου που έχει την επονιμίαν (Ο ΒΥΖΑΣ) και εχτίσθη το γυμνάσιον Μεγάρων, έπιτα έχομεν και τον ποδοσφερικόν Σύλογον των μεγάρων (Ο ΒΥΖΑΣ) τώρα γιατί όμος φέρνουν όλα αυτά την επονιμίαν (Ο ΒΥΖΑΣ) θα σας το περιγράψω. Ο ΒΥΖΑΣ είτανε Μεγαρίτης τον οποίον έκανε εξορία ο Αδελφός του οποίος είτανε άρχοντας των Μεγάρων, και όταν του είπε (ΒΥΖΑ) θα σε εξορίσο είσε ανεπιθίμιτος εις την πόλι των μεγάρων και εις τα ανάκτορά μου. Έχεις δε το δικέωμα εσί να εκλέξις τον τόπον της εξορίας σου καθώς και ότι επιθίμισης εκί που θα μίνης εφ’ όρου Ζωής. Τότε ο ΒΥΖΑΣ του είπε αδερφαι θέλω να με πας όπου σου πο εγώ και εκί να μου χαρίσης ένα κομάτι γη όσο πιάνι ένα βουβαλοπέτσι. Ο Αδελφός του όταν άκουσε έτσι έμινε σίφωνος και έδωσε ένα πλεούμενο που οδίγισε τον αδερφό του τον Βυζα στο Σημερινόν Βυζάντιον. Διότι λέναι ότι ο ύδιος ο Βυζας το διαλεξε είναι λένε Τρίλοφον όπος και τα Μέγαρα που εχουν χτιστη σε τρίς Λόφους, γιαυτό όταν αρμενίζανε με το Πλεουμενο είδε ο Βυζας την θέσι αυτή και Ζήτησε εκί να τον αφίσουν, τώρα ηλθε και η Σηρα της γης σε χόρο οσο πιάνι ένα βουβαλοπέτσι. Ο Βυζας ομος έξιπνος ειχε κόψι το βουβαλοπέτσι σαν Κορδόνι και όταν το Ανιξε έπιασε πολλά Στρέματα γης. Οπότε ανάλογα τη Σιμφονία εδεχθη ο αδελφόστου και του χαρισε ολοι αυτή την γη οπου είναι ή μάλον ειτανε το Βυζάντιον. Γιαυτό λένε και για τους Μεγαρίτες όταν πιγανε στην πόλι στο Βυζάντιον και είδανε ότι είτανε τρίλοφος και εμιαζε λίγο της τοποθεσίας σαν τα Μέγαρα είπανε (ντά ντά μέγαρα ντά νε πόλι). Διλαδί (τη διαφορά έχουν τα Μέγαρα από την Πόλι). | |
| dc.type | Παραδόσεις | el |
| dc.description.drawernumber | Παραδόσεις Α΄- Θ΄ | |
| dc.relation.source | Λ. Α. αρ. 2350, σελ. 81 - 83, Ιακώβου, Αναστασίου, Ηλία, Μέγαρα, Αττική 1960 | |
| dc.relation.sourceindex | 2350 | |
| dc.relation.sourcetype | Αρχείο χειρογράφων | |
| dc.description.bitstream | D_PAA_00522w, D_PAA_00522w2 | |
| dc.subject.legend | Παράδοση Γ | |
| edm.dataProvider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
| edm.dataProvider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
| edm.provider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
| edm.provider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
| edm.type | TEXT | |
| dc.coverage.geoname | 264353/Αττική, Μέγαρα |
Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο
| Αρχεία | Μέγεθος | Τύπος | Προβολή |
|---|---|---|---|
|
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο. |
|||
Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές
-
Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.
Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές