Στους Αιμιαλούς
Το περίφημο μοναστήρι. Λένε πως ωνομάσθη έτσι από το εξής: Παλιότερα ήσαν μέσα και καλόγριες κι’ ένας καλόγερος όταν έμπαινε μέσα στο ιερό να λειτουργήση, έβλεπε επάνω στο άγιο βήμα ένα ωραίο κάτασπρο περιστέρι. Το έδιωχνε πάντοτε για να φύγη, μα κείνο πάντοτε παρουσιαζότανε μπροστά του. Ώσπου μια μέρα, κει που πάλευε πάλι να το διώξη, του φωνάζει μια καλόγρια. Αϊ, το μυαλό σου, δεν καταλάβαινε δηλ πως δεν ήταν περιστέρι, παρά το Άγιο Πνέμμα. Απ΄ αυτό το μοναστήρι ωνομάστηκε των Αιμιαλών… Κοντά στο μοναστήρι είναι και τ’ αμπέλι με το ληνό, που σκοτωθήκανε οι Κολοκοτρωναίοι λίγα χρόνια πριν γίνει η επανάσταση. Όσοι έγραψαν γι’ αυτό και ιδίως ο Τ. Κανδηλώρος, λένε πως οι Κολοκοτρωναίοι σκοτώθηκαν από προδοσία ενός καλογέρου, που τους πρόδωκε στους Τούρκους κι’ ήρθαν αυτοί και τους κλείσαν στο ληνό και τους σκοτώσαν. Η αλήθεια όμως είναι, καθώς έμαθα από πολύ γέρους Δημητσανίτες, πως τους σκοτώσαν οι Δημητσανίτες, φανατισμένοι εναντίον τους από το αφοριστικό που τους είχε βγάλει ο τότε Πατριάρχης Γρηγόριος, που ως γνωστόν ήταν κι’ αυτός Δημητσανίτης.
Τόπος Καταγραφής
Αρκαδία, ΓορτυνίαΧρόνος καταγραφής
1930Πηγή
Αρ. 1559, σελ. 27 – 30, Χαρίλαος Σακελλαριάδης, Γορτυνία, 1930Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
1559, Αρχείο χειρογράφωνΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT