dc.contributor.author | Μιχαηλίδης – Νουάρος, Μιχαήλ Γ. | |
dc.coverage.spatial | Κάρπαθος | |
dc.date.accessioned | 2016-01-15T11:06:11Z | |
dc.date.available | 2016-01-15T11:06:11Z | |
dc.date.issued | 1934 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.11853/291856 | |
dc.language | Ελληνική - Κοινή ελληνική | |
dc.language.iso | gre | |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
dc.title | «Η Κάρπαθος μια φορά είχε 75 χωριά, ύστερα ερημώσαν και ο τόπος αγρίεψε. Τότες το μάθανε στην Κύπρο οι βασιλιάδες κι’ επέμπανε από το Καρπάσι ούλους τους κακούργους και κλέφτες, που είχαν για σουργούνι, στην Κάρπαθο. Αυτοί όμως κι’ εδώ που ήρταν δεν εκάθοντο ήσυχοι. Είχαν καΐκια με 66 κουπιά κι’ όταν έβλεπαν κανένα καΐκι στο πέλαγος εκάνανε ρεσάρτο(2) κι’ αρπούσανε ό,τι εύρισκαν. Γι’ αυτό και το νησί το βγάλανε Άρπαθο – Κάρπαθο γιατί αρπούσανε. Τόσο γρήγορα ήτο τα καΐκια τους που μονονυχτίς πηγαίνανε στην Ανατολή και αρπούσανε ό,τι μπορούσαν και πάλι το πρωΐ γυρίζανε». [ρεσάρτο= Έφοδος] | |
dc.type | Παραδόσεις | el |
dc.description.drawernumber | Παραδόσεις Α΄- Θ΄ | |
dc.relation.source | Μ. Γ. Μιχαηλίδου Νουάρου, Λαογραφικά Σύμμεικτα Καρπάθου, 1932 – 1934, σελ. 227 | |
dc.relation.sourceindex | Λαογραφικά σύμμεικτα Καρπάθου | |
dc.relation.sourcetype | Βιβλίο | |
dc.description.bitstream | D_PAA_00467w | |
dc.informant.name | Σακελλάρης, Π. | |
dc.informant.gender | Άνδρας | |
dc.informant.age | 68 | |
dc.subject.legend | Παράδοση Γ | |
dc.informant.informations | Εκ Μεσοχωρίου | |
edm.dataProvider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.dataProvider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.provider | Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών | el |
edm.provider | Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens | en |
edm.type | TEXT | |
dc.coverage.geoname | 260893/Κάρπαθος | |