«Κάμινος»: απ’ αυτό, τη λέξη και το περιστατικό, λέει ένα παραμυθόλογο, βγήκε τ’ όνομα «Κάλυμνος». Το Κάμινος από την πυρκαγιά και την μεγάλη αναλαμπή, που την έβλεπαν ως από πάνω από την Μυτιλήνη πυρκαγιά του δάσους στο Καραβοστάσι (1) και το βουνό της Παρασεβαστής (2), όταν πήε κι’ άραξε ο Μέγας Κωνσταντίνος στο γυρισμό του από τον Άγιο Τάφο, όπου πήγε και βρήκε τον Τίμιο Σταυρό, κι’ ήταν χωμένος πέντε μπόγια και απάνω του βασιλικός φυτρωμένος, και το νησί τ΄ ωνόμασε Κάμινο από την φλόγωση. Φίδι δεν περνούσε πρώτα, τόσο πυκνόν ήταν τ’ ορμάνι, που πήρε φωτιά. Και λέει ακόμα κάπιος άλλος λόγος: Η Κάμινος κρατάει από τον σπόρο των ένδεκα αδίκων, π’ άφησε επιτρόπους του ο Μ. Κωνσταντίνος, όταν τράβηξε για τον Άγιο Τάφο και γύρισεν έπειτα και τους εξώρισε και τον δωδέκατο τον έκαμε μεγάλον υπουργό. Γι’ αυτό οι Καλύμνιοι δεν ομονοούν και είναι κακή σπορά αδικοκριτάδων. Ο Μ. Κωνσταντίνος είδε από τη Μυτιλήνη τη φωτιά, που δε μπόρεσαν να την σβύσουν. [Καραβοστάσι= τοπωνύμιον κολπίσκου, Παρασεβαστή= Ψηλή ράχη βουνού]