Εμφάνιση απλής εγγραφής

Ο κ. Παναγιώτης Μυρμιλιάγγος μας πληροφορεί μια άγνωστη άποψη του ιστορικού της ονομασίας του χωριού που έγινε μετά την απελευθέρωση. Θυμάται, ένα πρωΐ στα 1920, παίζοντας μ’ άλλα παιδιά του χωριού στο δρόμο, δυο Έλληνες αξιωματικοί και τρεις πολίτες ξένοι, κάρφωναν στη μυγδαλιά που βρίσκεται πάνω στο δρόμο στο έμπα του χωριού, πίσω απ’ το σπίτι του Κίρκου Γιάτσου, ένα χαρτί όπου με μελανί μολύβι και κεφαλαία ήταν γραμμένη μια λέξη: ΜΗΛΙΑ. Η περιέργεια των μικρών κινήθηκε και πλησίασαν στη μυγδαλιά κι άρχισαν να συλλαβίζουν το χαρτί. Τότε ένας αξιωματικός τα χάϊδεψε και τα είπε: - Το χωριό σας το είπαμε ΜΗΛΙΑ και σας το λέω να το ξέρτε, γιατί είναι το μόνο χωριό μέσα στην περιφέρεια που έμεινε απάτητο απ’ τους Βούλγαρους κομιτατζήδες, σαν μια μηλιά φορτωμένη με μήλα και απείραχτη. Ίσως η συμβολική τούτη ονομασία του χωριού που δόθηκε όπως την εξήγησε ο αξιωματικός, νάναι παρμένη από ένα δημοτικό μας τραγουδάκι, που τόσο πολύ τραγουδιώταν ‘κείνα τα χρόνια. Μηλίτσα που ‘σουν στο γκρεμό με μήλα φορτωμένη…

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

• Παραδόσεις
  Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής