Ο μύλος του Θάνου

Ανάμεσα απ’ το παλιό γκρεμισμένο γεφύρι και το βυρό της Καρπουζάς, κάτω στο παραποτάμι του Άσπρου, τον Ξεριά Περτουλιού, είταν άλλοτες ο μύλος, το μαντάνι και η ντριστέλλα του μπάρμπα Θάνου. Τα βουνά, ο Κεπτενέλος και η Φούρκα στο μέρος αυτό του παραποταμιού κατεβαίνουν απότομα και στην ολοπέτρινη όχτη, ανοίγουνται ένα σωρό φούρνοι. Λένε πως ο μυλωνάς ο μπάρμπα Θάνος, στήνοντας αποβραδύς τα βρόχια για να πιάσει ψάρια, τάβρισκε το πρωΐ καταξεσχισμένα. Παραφύλαξε ένα βράδυ, κι’ αντίκρυσε κάτι άγρια ξωτικά με κόκκινα μάτια, να βγαίνουν απ’ τις νεροσπηλιές, να πηδούν στις βάθες του παραποταμιού να προκαλούν φοβερή αναταραχή στο νερό, να σκούζουν παράξενα. Αν και ο μυλωνάς, είχε μαζί του ντουφέκι δεν τόλμησε να ρίξει, γιατί είξερε ότι αν πυροβολούσε η σφαίρα θα γύριζε πίσω και θα τον σκότωνε. Από τότες λένε ότι ο Θάνος δεν ξανάστησε τα βρόχια στο μέρος αυτό. Κι’ ακόμα λένε ότι από το φόβο του άφησε το μύλο κι’ έφυγε. [ντριστέλλα= Σλαβ. η νεροτριβή, φούρνοι= οι νεροσπηλιές, άγρια ξωτικά= Πρόκειται για το αγρίμι «ενυδρίς» κοινά βίδρα που φωλιάζει στις νεροσπηλιές. Βγαίνει και ψαρεύει τις νύχτες. Ξεσχίζει τα δίχτυα των ψαράδων και τρώει τα πιασμένα ψάρια.]