Η προτερινή θέσις της Βράχας ήτο άνωθεν του σημερινού χωρίου εις απόστασιν ημισείας ώρας και εν τη θέσει όπου σήμερον κείται το ερειπωμένον παρεκκλήσιον Άγιος Γεώργιος. Περιελάμβανε πολλάς συνοικίας, κατ’ άλλους 9, κατ άλλους δε 14, ων τα ονόματα σώζονται μέχρι σήμερον ως τοπωνύμια, όπως «Άη Νικολακάδες», «Παλιόσπιτα», «Βαϊνάδες», «Χρυσικού» κ.α. Εις τας ανωτέρω τοποθεσίας υπάρχουν ερείπια, εξ ου η ονομασία «Παλιόσπιτα». Ενταύθα ήτο το καταλληλότερον μέρος υπό πάσαν έποψιν και δη της υδρεύσεως. Οι οικισταί του παλαιού χωρίου- το σημερινόν είναι νεώτερον- είναι άγνωστοι. Κατά τους χρόνους της επαναστάσεως Τούρκοι προερχόμενοι εκ Κλειτσού κατέλαβον το χωρίον και έθεσαν πυρ. Ούτε κατεστράφη το πρώτον χωρίον, περισωθεισών μόνον εικόνων τινών και άλλων ιερών σκευών υπό των γερόντων Μάγκα, Δημητρέλλη και Μήτσιου. Την περιφέρειαν του χωρίου ενοικίασαν εις διαφόρους Έλληνας, προερχομένους από διάφορα μέρης της Ελλάδος, οίον Πολύμερος εξ Αλβανίας. Οι ενοικιασταί ούτοι φέρονται ως οι πρώτοι οικισταί του σημερινού νεώτερου χωρίου, οι δε κάτοικοι αυτού ως απόγονοι των ενοικιαστών. Βράχα ωνομάσθη εκ του απέναντι αυτής κειμένου βράχου. Ληστρικάς επιδρομάς δεν έχομεν αξιοσημειώτους ν’ αναφέρωμεν.