Για την εύρεση της εικόνας της Παναγιάς της Αγιάσου λέγει ο λαός. Το εικόνισμα της Παναγίας το είχε φέρει στα παλιά χρόνια ένας επίσκοπος απ’ τα Ιεροσόλυμα. Τότε το χωριό βρισκόταν ακόμα στη θέσι της Πενθίλης, χτυπιόταν όμως τακτικά απ’ τους πειρατές και γι’ αυτό αναγκάστηκαν πηλοί να φύγουν. Υπήρχαν όμως και πηλοί που δε θέλησαν ν’ αφήσουν το χωριό τους και τα στερνά αναγκάσθηκαν κι’ αυτοί ν’ αφήσουν έρημο το μέρος των για να κατοικήσουν στη σημερινή Αγιάσσο. Πριν όμως γενή αυτό πρόλαβε το θάμα. Το εικόνισμα της Παναγίας έφυγε από την Πενθίλη και βρισκόταν ανάμεσα στα βάτα του ποταμού της Αγιάσσου όπου ψάχνοντας οι κάτοικοι το βρήκαν έχοντας για οδηγό κ’ εδώ τις θείες φλόγες που έβγαιναν απ’ τα βάτα τις νύχτες. Αυτό ωδήγησε τους ταλαιπωρημένους αυτούς Χριστιανούς να βρουν το νέο τους τόπο και στη θέσι του βάτου χτίστηκε το γνωστό ως τα σήμερα αγίασμα της Παναγίας.
Τόπος Καταγραφής
ΛέσβοςΧρόνος καταγραφής
1935Πηγή
Λ. Α. αρ. 1672, σελ. 33 – 34, Φωτ. Δήμου, ΛέσβοςΣυλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
1672, Αρχείο χειρογράφωνΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT