Η Παλιά η Άμπλιαν’ ήταν αλλού κατ’ς τ’ αμπέλια, κουντά ‘ς του παλιουκκλήσ’, κ’ ιδώ που ν η Άμπλιαν, ήταν ιλατιάς, δάσους πυκνό. Οι τσιουπάν’δις ίγλιπαν ουλουένα ένα φως μεσ’ς τα έλατα. Ήταν η χάρ τς Αϊας Παρασκηυής που ήθιλι να φέρ του χουργιό ιδώ. Νια μέρα πήι ένας τσιουπαν’ς κ’ ηύρηκι τν εικόνα τα Αϊας Παρασκευής απάν ΄ς έναν έλατου, ικεί π φαίνιταν του φως. Τνι πήραν τν εικόνα πουλλές φουρές κι τνι πήγαν ΄ς του παλιό του χουργιό, αλλ’ αυτήν πάϊνι πίσου ΄ς τ θέσ’ τς. Τότι απουφάϊσαν κ έφκειασαν τν Αϊα Παρασκηυή κ’ έχτ’σαν κι του χουριό.