Λέουσα

Η παράδοση αναφέρει πως μια γυναίκα, που έχασε το μοναχοπαίδι της, ανέβηκε στο βουνό, ψάχνοντας να το βρει. Γυρίζοντας μες τα έλατα και τις οξιές, απελπισμένη, στεκότανε και μοιρολογούσε. Κι’ από καιρό σε καιρό φώναζε: «Λέου Λέου Λέου… Είταν τ’ όνομα του παιδιού της.(3) Έκτοτες το βουνό πήρε τ’ όνομα Λέουσα. [Η Λέγουσα (Λέουσα) το μοιρολόγι (3)Λέος-Λεωνίδας].

Τόπος Καταγραφής
Τρίκαλα
Χρόνος καταγραφής
1948
Πηγή
Αλεξ. Κ. Χατζηγάκη, Παραδόσεις τ' Ασπροποτάμου, Τρίκαλα, 1948, σελ.164, αρ. 337
Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
Παραδόσεις τ' Ασπροποτάμου, Βιβλίο
Τύπος τεκμηρίου
Παραδόσεις
TEXT
Γλώσσα
Ελληνική - Κοινή ελληνική
Συρτάρι
Παραδόσεις Α΄- Θ΄
Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)
Παράδοση Γ
Τίτλος παράδοσης
Λέουσα
URI
http://hdl.handle.net/20.500.11853/291690
Συλλογές
Εμφάνιση εγγραφής στο πρότυπο Dublin Core
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές