Αυτό πλές ήταν ένας μιγάλους, βασιλ’κός άνθρουπους, μπίμπασης ήταν μεγάλους. Αυτός είχε μέρους π κάθουνταν μι στρατό τη φύλαϊ. Κι του στρατό που είχι, δε μπόργι να τς κάμ να πααίν’νι μι λουγαριασμό ‘ςτα χουριά. Ρήχνουνταν αζάτ μές στα χουριά. Έφταναν ισένα, σου πιρναν τα πρόβατα, έφταναν τουν άλλουν το πιρναν τα γίδια, τουν άλλουν τα πρόσβαλαν τα γ ναίκα, πάτσαν πολλές γ’ναίκις. Άμα έλιγαν τίπουτα ου κόσμους τσόρχναν κι απ’ του κιφάλ. Τότις, άμα πάϊναν οι χουριάτις να κάν’νι του παράπουνου ‘ς ταουν τρανό, τς τσιχτίρζι. Τότις κι αυτοί απουφάσ΄σαν κι τους χτύπσαν. Τότις, άμα χτυπήθης, πάϊσαν απού μέσα απού του δικαστηρίου και τς έμασαν ούλα τα χουριά, τα Χάσια. Ου δικαστής τς έλιι: Χάθκι ου άνθρουπους απ τα δικά σας τα χουργιά. Αυτοί έλιγαν: Δε γουρνίζουμι». Κι αυτοί είχαν ουρκιστή να μημ πη κανένας τίπουτα ότ κι αν τα κάμουν. Τι να κάνι του δικαστήριου! Τα χτύπ’σι, πλέρουσαν υζεριμέ  τίπουτας ό,τ’ κι αν τα κάμουν. Τι να κάνι το δικαστήριου. Τα χτύπ’σι, πλέρουσαν νζιριμέ για τίπουτας. Χάσ’, χάσ’, χάσ’, χάθη ου άνθρουπους απού κει κ’ ύστερα έμεινι Χάσια.

Λουκόπουλος, Δημήτριος

Αυτό πλές ήταν ένας μιγάλους, βασιλ’κός άνθρουπους, μπίμπασης ήταν μεγάλους. Αυτός είχε μέρους π κάθουνταν μι στρατό τη φύλαϊ. Κι του στρατό που είχι, δε μπόργι να τς κάμ να πααίν’νι μι λουγαριασμό ‘ςτα χουριά. Ρήχνουνταν αζάτ μές στα χουριά. Έφταναν ισένα, σου πιρναν τα πρόβατα, έφταναν τουν άλλουν το πιρναν τα γίδια, τουν άλλουν τα πρόσβαλαν τα γ ναίκα, πάτσαν πολλές γ’ναίκις. Άμα έλιγαν τίπουτα ου κόσμους τσόρχναν κι απ’ του κιφάλ. Τότις, άμα πάϊναν οι χουριάτις να κάν’νι του παράπουνου ‘ς ταουν τρανό, τς τσιχτίρζι. Τότις κι αυτοί απουφάσ΄σαν κι τους χτύπσαν. Τότις, άμα χτυπήθης, πάϊσαν απού μέσα απού του δικαστηρίου και τς έμασαν ούλα τα χουριά, τα Χάσια. Ου δικαστής τς έλιι: Χάθκι ου άνθρουπους απ τα δικά σας τα χουργιά. Αυτοί έλιγαν: Δε γουρνίζουμι». Κι αυτοί είχαν ουρκιστή να μημ πη κανένας τίπουτα ότ κι αν τα κάμουν. Τι να κάνι του δικαστήριου! Τα χτύπ’σι, πλέρουσαν υζεριμέ τίπουτας ό,τ’ κι αν τα κάμουν. Τι να κάνι το δικαστήριου. Τα χτύπ’σι, πλέρουσαν νζιριμέ για τίπουτας. Χάσ’, χάσ’, χάσ’, χάθη ου άνθρουπους απού κει κ’ ύστερα έμεινι Χάσια.

dc.contributor.author	Λουκόπουλος, Δημήτριος
dc.coverage.spatial	Μακεδονία, Γρεβενά, Βέντζια
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:06:00Z
dc.date.available	2016-01-15T11:06:00Z
dc.date.issued	1914
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/291635
dc.language	Ελληνική - Λόγια ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Αυτό πλές ήταν ένας μιγάλους, βασιλ’κός άνθρουπους, μπίμπασης ήταν μεγάλους. Αυτός είχε μέρους π κάθουνταν μι στρατό τη φύλαϊ. Κι του στρατό που είχι, δε μπόργι να τς κάμ να πααίν’νι μι λουγαριασμό ‘ςτα χουριά. Ρήχνουνταν αζάτ μές στα χουριά. Έφταναν ισένα, σου πιρναν τα πρόβατα, έφταναν τουν άλλουν το πιρναν τα γίδια, τουν άλλουν τα πρόσβαλαν τα γ ναίκα, πάτσαν πολλές γ’ναίκις. Άμα έλιγαν τίπουτα ου κόσμους τσόρχναν κι απ’ του κιφάλ. Τότις, άμα πάϊναν οι χουριάτις να κάν’νι του παράπουνου ‘ς ταουν τρανό, τς τσιχτίρζι. Τότις κι αυτοί απουφάσ΄σαν κι τους χτύπσαν. Τότις, άμα χτυπήθης, πάϊσαν απού μέσα απού του δικαστηρίου και τς έμασαν ούλα τα χουριά, τα Χάσια. Ου δικαστής τς έλιι: Χάθκι ου άνθρουπους απ τα δικά σας τα χουργιά. Αυτοί έλιγαν: Δε γουρνίζουμι». Κι αυτοί είχαν ουρκιστή να μημ πη κανένας τίπουτα ότ κι αν τα κάμουν. Τι να κάνι του δικαστήριου! Τα χτύπ’σι, πλέρουσαν υζεριμέ τίπουτας ό,τ’ κι αν τα κάμουν. Τι να κάνι το δικαστήριου. Τα χτύπ’σι, πλέρουσαν νζιριμέ για τίπουτας. Χάσ’, χάσ’, χάσ’, χάθη ου άνθρουπους απού κει κ’ ύστερα έμεινι Χάσια.
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις Α΄- Θ΄
dc.relation.source	Αρ. 59, σελ. 197, 13, Λουκόπουλος
dc.relation.sourceindex	59
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstream	D_PAA_00245w, D_PAA_00245w2, D_PAA_00245w3
dc.subject.legendtitle	Παράδοσις περί Χασίων
dc.informant.name	Θεοδώρου, Γεωργίου
dc.informant.gender	Άνδρας
dc.subject.legend	Παράδοση Γ
dc.informant.informations	Καλοχίου
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	8378517/Μακεδονία, Γρεβενά, Βέντζια

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Παράδοσις περί Χασίων

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές