Ήταν μια φορά ένας γιατρός. Αυτός ο γιατρός γέρασε πολύ και ήθελε να ξανανιώση. Εφκειασε λοιπόν ένα μεγάλο καζάνι και μέσα ‘ςτο καζάνι αυτό έβαλε πολλά φάρμακα. Αφού το γιόμησε σώχειλα το έβαλε να βράση. Άμα έβρασε καλά το έβγαλε από τη φωτιά και το κούπωσε αμέσως.  Από την πολλή τη βράση που είχε κάμει ‘ςτη φωτιά το καζάνι έβραζε και άμα το έβγαλε πολλή ώρα ακόμα. Έπειτα ο γιατρός κλείστηκε μέσα ‘ς την κάμαρή του κάλεσε τον υπηρέτη του και τον διάταξε να τον σφάξη, ύστερα να τον βάλη μέσα ‘ς το καζάνι με το βρασμένο νερό και να τον κουπώση από πάνω πολύ καλά ώστε να μη βγαίνη ούτε αχνός. Και να μη μαρτυρήση τίποτα πριν περάσουν εννιά μήνες. Ο υπηρέτης παραξενεύτηκε με τα διαταγή που του έδωκε ο αφέντης του και δεν ήθελε να κάμη τέτοιο έγκλημα αφού τον είδε όμως πως επέμενεν τον έσφαξε τον έρρηξε μέσ’ς το καζάνι και τον κούπωσε καλά από πάνω ύστερα έφυγε από κει. Πέρασε ένας μήνας δύο όλοι οι άνθρωποι λέγανε τι έγινε ο γιατρός. Ο υπηρέτης δεν μαρτύραγε τίποτε αλλά ελει πως πάει σε κάποιο μέρος. Αυτός ο γιατρός ήξερε πολλά χορταρικά, ήξερε και ένα χορτάρι που να ξαναποπουλιάζη ο άνθρωπος. Αυτό το χορτάρι το είχε δοκιμάσει με ένα κατσίκι. Το είχε σφάξει το κατσίκι έβρασε το καζάνι με το νερό έβαλε μέσα και το χορταρικό εκείνο και ύστερα έρρηξε μέσα το κατσίκι. Ύστερα από πέντε μήνες άνοιξε το καζάνι και είδε πως ο λαιμός του κατσικιού έθρεψε πάλι και ζωντάνεψε. Γι’ αυτό τώρα είχε πεποίθηση πως και αυτός θα ζωντανέψει και διάταξε τον υπηρέτη να τον σφάξη. Ο κόσμος λοιπόν ρώταε κάθε μέρα για το γιατρό, ενοχλούσαν τον υπηρέτη. Τέλος ύστερα από πέντε μήνες αναγκάστηκε να μαρτυρήση τι έγινε. ‘Ολοι οι άνθρωποι τότε τρέξανε και ξεκούπωσαν το καζάνι. Αλλά τι να ιδούν ο λαιμός του γιατρού άρχισε να θρέφη και μια φλέβα έδερνε. Είδαν πως αλήθεια θα ζωντανεύση. Κούπωσαν λοιπόν το καζάνι και πάνε ύστερα από εννιά μήνες ξεκούπωσαν το καζάνι και βρήκαν το γιατρό ξανανιωμένο. Να λοιπόν ότι χρειάστηκε εννιά μήνες για να ξαναγεννηθή ο γιατρός όσους έκαμε ‘ς την κοιλιά της μάννας του. Είναι χορταρικό που να ξαναπουλιάζουν τον άνθρωπο.

Λουκόπουλος, Δημήτριος

Ήταν μια φορά ένας γιατρός. Αυτός ο γιατρός γέρασε πολύ και ήθελε να ξανανιώση. Εφκειασε λοιπόν ένα μεγάλο καζάνι και μέσα ‘ςτο καζάνι αυτό έβαλε πολλά φάρμακα. Αφού το γιόμησε σώχειλα το έβαλε να βράση. Άμα έβρασε καλά το έβγαλε από τη φωτιά και το κούπωσε αμέσως. Από την πολλή τη βράση που είχε κάμει ‘ςτη φωτιά το καζάνι έβραζε και άμα το έβγαλε πολλή ώρα ακόμα. Έπειτα ο γιατρός κλείστηκε μέσα ‘ς την κάμαρή του κάλεσε τον υπηρέτη του και τον διάταξε να τον σφάξη, ύστερα να τον βάλη μέσα ‘ς το καζάνι με το βρασμένο νερό και να τον κουπώση από πάνω πολύ καλά ώστε να μη βγαίνη ούτε αχνός. Και να μη μαρτυρήση τίποτα πριν περάσουν εννιά μήνες. Ο υπηρέτης παραξενεύτηκε με τα διαταγή που του έδωκε ο αφέντης του και δεν ήθελε να κάμη τέτοιο έγκλημα αφού τον είδε όμως πως επέμενεν τον έσφαξε τον έρρηξε μέσ’ς το καζάνι και τον κούπωσε καλά από πάνω ύστερα έφυγε από κει. Πέρασε ένας μήνας δύο όλοι οι άνθρωποι λέγανε τι έγινε ο γιατρός. Ο υπηρέτης δεν μαρτύραγε τίποτε αλλά ελει πως πάει σε κάποιο μέρος. Αυτός ο γιατρός ήξερε πολλά χορταρικά, ήξερε και ένα χορτάρι που να ξαναποπουλιάζη ο άνθρωπος. Αυτό το χορτάρι το είχε δοκιμάσει με ένα κατσίκι. Το είχε σφάξει το κατσίκι έβρασε το καζάνι με το νερό έβαλε μέσα και το χορταρικό εκείνο και ύστερα έρρηξε μέσα το κατσίκι. Ύστερα από πέντε μήνες άνοιξε το καζάνι και είδε πως ο λαιμός του κατσικιού έθρεψε πάλι και ζωντάνεψε. Γι’ αυτό τώρα είχε πεποίθηση πως και αυτός θα ζωντανέψει και διάταξε τον υπηρέτη να τον σφάξη. Ο κόσμος λοιπόν ρώταε κάθε μέρα για το γιατρό, ενοχλούσαν τον υπηρέτη. Τέλος ύστερα από πέντε μήνες αναγκάστηκε να μαρτυρήση τι έγινε. ‘Ολοι οι άνθρωποι τότε τρέξανε και ξεκούπωσαν το καζάνι. Αλλά τι να ιδούν ο λαιμός του γιατρού άρχισε να θρέφη και μια φλέβα έδερνε. Είδαν πως αλήθεια θα ζωντανεύση. Κούπωσαν λοιπόν το καζάνι και πάνε ύστερα από εννιά μήνες ξεκούπωσαν το καζάνι και βρήκαν το γιατρό ξανανιωμένο. Να λοιπόν ότι χρειάστηκε εννιά μήνες για να ξαναγεννηθή ο γιατρός όσους έκαμε ‘ς την κοιλιά της μάννας του. Είναι χορταρικό που να ξαναπουλιάζουν τον άνθρωπο.

dc.contributor.author	Λουκόπουλος, Δημήτριος
dc.coverage.spatial	Αιτωλία
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:05:58Z
dc.date.available	2016-01-15T11:05:58Z
dc.date.issued	1928
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/291595
dc.language	Ελληνική - Κοινή ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Ήταν μια φορά ένας γιατρός. Αυτός ο γιατρός γέρασε πολύ και ήθελε να ξανανιώση. Εφκειασε λοιπόν ένα μεγάλο καζάνι και μέσα ‘ςτο καζάνι αυτό έβαλε πολλά φάρμακα. Αφού το γιόμησε σώχειλα το έβαλε να βράση. Άμα έβρασε καλά το έβγαλε από τη φωτιά και το κούπωσε αμέσως. Από την πολλή τη βράση που είχε κάμει ‘ςτη φωτιά το καζάνι έβραζε και άμα το έβγαλε πολλή ώρα ακόμα. Έπειτα ο γιατρός κλείστηκε μέσα ‘ς την κάμαρή του κάλεσε τον υπηρέτη του και τον διάταξε να τον σφάξη, ύστερα να τον βάλη μέσα ‘ς το καζάνι με το βρασμένο νερό και να τον κουπώση από πάνω πολύ καλά ώστε να μη βγαίνη ούτε αχνός. Και να μη μαρτυρήση τίποτα πριν περάσουν εννιά μήνες. Ο υπηρέτης παραξενεύτηκε με τα διαταγή που του έδωκε ο αφέντης του και δεν ήθελε να κάμη τέτοιο έγκλημα αφού τον είδε όμως πως επέμενεν τον έσφαξε τον έρρηξε μέσ’ς το καζάνι και τον κούπωσε καλά από πάνω ύστερα έφυγε από κει. Πέρασε ένας μήνας δύο όλοι οι άνθρωποι λέγανε τι έγινε ο γιατρός. Ο υπηρέτης δεν μαρτύραγε τίποτε αλλά ελει πως πάει σε κάποιο μέρος. Αυτός ο γιατρός ήξερε πολλά χορταρικά, ήξερε και ένα χορτάρι που να ξαναποπουλιάζη ο άνθρωπος. Αυτό το χορτάρι το είχε δοκιμάσει με ένα κατσίκι. Το είχε σφάξει το κατσίκι έβρασε το καζάνι με το νερό έβαλε μέσα και το χορταρικό εκείνο και ύστερα έρρηξε μέσα το κατσίκι. Ύστερα από πέντε μήνες άνοιξε το καζάνι και είδε πως ο λαιμός του κατσικιού έθρεψε πάλι και ζωντάνεψε. Γι’ αυτό τώρα είχε πεποίθηση πως και αυτός θα ζωντανέψει και διάταξε τον υπηρέτη να τον σφάξη. Ο κόσμος λοιπόν ρώταε κάθε μέρα για το γιατρό, ενοχλούσαν τον υπηρέτη. Τέλος ύστερα από πέντε μήνες αναγκάστηκε να μαρτυρήση τι έγινε. ‘Ολοι οι άνθρωποι τότε τρέξανε και ξεκούπωσαν το καζάνι. Αλλά τι να ιδούν ο λαιμός του γιατρού άρχισε να θρέφη και μια φλέβα έδερνε. Είδαν πως αλήθεια θα ζωντανεύση. Κούπωσαν λοιπόν το καζάνι και πάνε ύστερα από εννιά μήνες ξεκούπωσαν το καζάνι και βρήκαν το γιατρό ξανανιωμένο. Να λοιπόν ότι χρειάστηκε εννιά μήνες για να ξαναγεννηθή ο γιατρός όσους έκαμε ‘ς την κοιλιά της μάννας του. Είναι χορταρικό που να ξαναπουλιάζουν τον άνθρωπο.
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις Α΄- Θ΄
dc.relation.source	Αρ. 148, σελ. 50, Αιτωλία, Λουκόπουλος
dc.relation.sourceindex	148
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstream	D_PAA_00205w, D_PAA_00205w2
dc.subject.legendtitle	Πως ξαναγεννήθηκε ένας γιατρός
dc.subject.legend	Παράδοση Γ
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	265508/Αιτωλία

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Πως ξαναγεννήθηκε ένας γιατρός

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Σχετικές εγγραφές