Σ’τα Δισπότ τα βουργά, πον τα νιρά τα πουλλά απάν΄ς τα Βουστιν’τσιώτκα λ’βάδγια εν μουσκλιασμένα(1) πουλύ τα λ’θάργια κι βγαίν’ του νιρό απού μέσ’ απ του χαλιά. Νια βουλά, καθώς μουλόγαγαν οι γερόντ, πιτάχκι του νιρό π βγαίν’ς του Βιλούχουβου. Έσπασι κι πίν’ξι τουν τόπου κι πήγαν κι του βούλουσαν μι μαλλιά προυβατήσια. Τώρα, τις οίδι, καλουκαίρ ήταν κι του βούλουσαν μι μαλλιά όπους τοχ αηκούσ’. Ανωτέρω έγινε λόγος για τα Βουστινιτσιώτικα λιβάδια εξ αφορμής της περί Βρωμοβρύσης της Πενταγιούς παραδόσεως. Η οροσειρά του Κόρακος Μετερίζια εκτείνεται μέχρι της συμβολής του Κοκκινοποτάμου με τον εκ της Οίτης κατερχόμενον Δάφνον και κόπτεται σχεδόν αποτόμως. Εις το ακρωτήριον τούτο αν είναι δυνατόν να ονομασθή ούτω και παρά το σημερινόν Λιδωρίκιον, σώζονται αρκετά εμφανώς τα ερείπια της αρχαίας αιτωλικής πόλεως Κάλλιον. Παρ’αυτά και από βράχου εκρρέει ολόκληρος ποταμός. Η πηγή αυτή είναι το Βελούχοβο της ανωτέρω παραδόσεως και παρ’ αυτήν συνοικίζεται νέον ομώνυμον χωρίον. [1. Κατακεκαλυμμένα με βρύον]. Η προκειμένη παράδοσις, την οποίαν κατέγραψα καθ’ υπαγόρευσιν της μητρός μου, ανάγεται εις την κατηγορίαν των περί κεφαλαριών παραδόσεων (ίδε Λαογραφίας Α σ. 329-330 Γ σ.272-4).
Τόπος Καταγραφής
ΑιτωλίαΧρόνος καταγραφής
1914Πηγή
Δ. Λουκόπουλος, Αιτωλία, Λαογραφία Δ, 1913 – 1914, σελ. 449Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
Λαογραφία, Δ, ΠεριοδικόΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT