Την Αιά Σοφιά τη φτειάξαν με θάμα, έτσι όπως τη φτειάξαν ήτο από το Θεό, γιατί εκείνοι πόπρεπε ‘α την κάμουν ‘εν ήξεραν πως ‘α την κάμουν και όλο εσκέπτοντο, μια μέρα έχε λειτουρια κ(αι) εκειά που μοίραζε το αντί(δ)ωρο ο παπάς μια μέλισσα πήρε ένα αντί’ωρο κ’ έφυε. Εκυνή’ησαν την την μέλισσα γιατί ήτο κακό, μεάλη αμαρτία κι αμέσως ώσπου (ν)α παν στην κεψέλη ‘α βρουν το αντί’ωρο ηύραν το μέσα στο κερί στη μέση απ’ το σκέδιο που ‘χε κάμει η μέλισσα και είπαν τότε. Έτσι ‘α κάμωμε την Αά Σοφιά, βρήκαμε το σκέδιο, είναι θέλημα Θεού, και μας έστειλε αυτό το όμορφο σκέδιο.
Τόπος Καταγραφής
Δωδεκάνησα, ΧάλκηΧρόνος καταγραφής
1964Πηγή
Λ. Α. αρ. 2892, σελ. 123 – 124, Άννης Ιω. Παπαμιχαήλ, Χάλκη Δωδεκανήσου, 1964Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
2892, Αρχείο χειρογράφωνΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT