Και του Κρίτζαλη dο gαιρό ήρθαν οι Τούρκ’ να πάρουν dη Μεσεμβρία. Ήρθε το στρατό και κατέβαινε πε κει απ’ τα’ ακρωτήρια, πε του Ραβδά το δρόμο. Και κει στου Χατζηπανιώτ’ τ’ αμπέλ’ είχε μια εκκλησία, Αηγιάννης ωνομαζούνταν. Και πώς ήρθαν ως κει πέρα, κόπηαν τα ήπατά τα και τα ήρθε κρυότητα κι είπαν: - Ας σταθούμε δω πέρα, και το πρωί να ιδούμε τι θα γέν’. Το πρωί σηκώθκαν ο κόσμος κλείσκαν μες στα σπίτια. Οι Τούρκ’ έβγαζαν τα σπαθιά τς και γυμνάζοντας πως θα σφάξν τον κόσμο, κι’ ήβλεπαν τα σπαθιά πως λαμποκοπούσαν. Και προσκάλεσαν όλες τις τσορμπατζήδες της Μεσεμβρίας έξω, και τις εδώκανε τρεις μέρες διορία για να παραδοθούνε, για να πάνε να τις σφάξουνε. Και πήγε ο Ταχίρ Πασάς με δυο νομάτ’ μέσα μαζί με τις τζορμπατζήδες και πήγανε στα σπίτια τα καλύτερα και εγράψανε τις γυναίκες τις έμορφες, τα κορίτσια τα καλύτερα, να τα πάρ’νε να φύγ’νε, τα δε άλλα να τα σκοτώσ’νε. Και έκλαιγαν ο κόσμος και θρηνούdας πως θα τις τουρκέψουνε πως θα τις σκοτώσουνε. Και εδώκανε διορία πως «αύριο η ζωή σας σηκώνεται. Και πήγανε στο Ζώτογλου το Τζορμπατζή (θείο των Ζωμιάδων) και του είπανε «ό,τι ώρα έρτουμε και χτυπήσουμε στη bopla, να είσαι έτοιμος. Και σηκωθκανε ο κόσμος κρυφά dη νύχτα και πήγανε στην Παναγία και παρακαλούσανε dη Μεγαριώτισσα να τις γλυτώσ’ απέ το gιντυνο. Και τα μεσάνυχτα τρελλάθηκε του Ταχίρ πασά το άλογο και σκότωσε πενήντα ανθρώπ’ και σκώθηκαν τη νύχτα και πήαν και βροντούσαν στου Ζώτογλου τη bόρτα, και κείνες χίρσανε(1) να κλαίνε, νομίσανε πως πάνε να τις σκοτώσ’νε. Και κειν’ φώναζαν από κάτ’:   Αμάν τσορμπατζή. Ελάτε να γλυτώσμε του Ζαχίρ πασά τ’ άλογο, να γλυτώσμε τη ζωή σας. Και σηκώνεται ο Ζώτογλου και πάει και σκών’ τις τσορμπατζήδες όλ’ του χωριού και πάνε και παίρν’νε το Δεσπότ’ και τις παπάδες και πάνε μες στην Εκκλησία και κάν’νε δέηση. Και οι μισοί γυρνούσαν τ’ άλογο γύρω στην Εκκλησία τρεις φορές και το δεν’ν στο κρικέλ’ της Παναγίας και ησύχαζ’ τ’ άλογο και ως το πρωί έφυγαν και δεν έμεινε ένας, και γλύτωσεν ο κόσμος. (1) χίρσανε=αρχίσανε.

Μέγας, Γ.

Και του Κρίτζαλη dο gαιρό ήρθαν οι Τούρκ’ να πάρουν dη Μεσεμβρία. Ήρθε το στρατό και κατέβαινε πε κει απ’ τα’ ακρωτήρια, πε του Ραβδά το δρόμο. Και κει στου Χατζηπανιώτ’ τ’ αμπέλ’ είχε μια εκκλησία, Αηγιάννης ωνομαζούνταν. Και πώς ήρθαν ως κει πέρα, κόπηαν τα ήπατά τα και τα ήρθε κρυότητα κι είπαν: - Ας σταθούμε δω πέρα, και το πρωί να ιδούμε τι θα γέν’. Το πρωί σηκώθκαν ο κόσμος κλείσκαν μες στα σπίτια. Οι Τούρκ’ έβγαζαν τα σπαθιά τς και γυμνάζοντας πως θα σφάξν τον κόσμο, κι’ ήβλεπαν τα σπαθιά πως λαμποκοπούσαν. Και προσκάλεσαν όλες τις τσορμπατζήδες της Μεσεμβρίας έξω, και τις εδώκανε τρεις μέρες διορία για να παραδοθούνε, για να πάνε να τις σφάξουνε. Και πήγε ο Ταχίρ Πασάς με δυο νομάτ’ μέσα μαζί με τις τζορμπατζήδες και πήγανε στα σπίτια τα καλύτερα και εγράψανε τις γυναίκες τις έμορφες, τα κορίτσια τα καλύτερα, να τα πάρ’νε να φύγ’νε, τα δε άλλα να τα σκοτώσ’νε. Και έκλαιγαν ο κόσμος και θρηνούdας πως θα τις τουρκέψουνε πως θα τις σκοτώσουνε. Και εδώκανε διορία πως «αύριο η ζωή σας σηκώνεται. Και πήγανε στο Ζώτογλου το Τζορμπατζή (θείο των Ζωμιάδων) και του είπανε «ό,τι ώρα έρτουμε και χτυπήσουμε στη bopla, να είσαι έτοιμος. Και σηκωθκανε ο κόσμος κρυφά dη νύχτα και πήγανε στην Παναγία και παρακαλούσανε dη Μεγαριώτισσα να τις γλυτώσ’ απέ το gιντυνο. Και τα μεσάνυχτα τρελλάθηκε του Ταχίρ πασά το άλογο και σκότωσε πενήντα ανθρώπ’ και σκώθηκαν τη νύχτα και πήαν και βροντούσαν στου Ζώτογλου τη bόρτα, και κείνες χίρσανε(1) να κλαίνε, νομίσανε πως πάνε να τις σκοτώσ’νε. Και κειν’ φώναζαν από κάτ’: Αμάν τσορμπατζή. Ελάτε να γλυτώσμε του Ζαχίρ πασά τ’ άλογο, να γλυτώσμε τη ζωή σας. Και σηκώνεται ο Ζώτογλου και πάει και σκών’ τις τσορμπατζήδες όλ’ του χωριού και πάνε και παίρν’νε το Δεσπότ’ και τις παπάδες και πάνε μες στην Εκκλησία και κάν’νε δέηση. Και οι μισοί γυρνούσαν τ’ άλογο γύρω στην Εκκλησία τρεις φορές και το δεν’ν στο κρικέλ’ της Παναγίας και ησύχαζ’ τ’ άλογο και ως το πρωί έφυγαν και δεν έμεινε ένας, και γλύτωσεν ο κόσμος. (1) χίρσανε=αρχίσανε.

dc.contributor.author	Μέγας, Γ.
dc.coverage.spatial	Θράκη, Μεσημβρία
dc.date.accessioned	2016-01-15T11:05:53Z
dc.date.available	2016-01-15T11:05:53Z
dc.date.issued	1937
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.11853/291511
dc.language	Ελληνική - Λόγια ελληνική
dc.language.iso	gre
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el
dc.title	Και του Κρίτζαλη dο gαιρό ήρθαν οι Τούρκ’ να πάρουν dη Μεσεμβρία. Ήρθε το στρατό και κατέβαινε πε κει απ’ τα’ ακρωτήρια, πε του Ραβδά το δρόμο. Και κει στου Χατζηπανιώτ’ τ’ αμπέλ’ είχε μια εκκλησία, Αηγιάννης ωνομαζούνταν. Και πώς ήρθαν ως κει πέρα, κόπηαν τα ήπατά τα και τα ήρθε κρυότητα κι είπαν: - Ας σταθούμε δω πέρα, και το πρωί να ιδούμε τι θα γέν’. Το πρωί σηκώθκαν ο κόσμος κλείσκαν μες στα σπίτια. Οι Τούρκ’ έβγαζαν τα σπαθιά τς και γυμνάζοντας πως θα σφάξν τον κόσμο, κι’ ήβλεπαν τα σπαθιά πως λαμποκοπούσαν. Και προσκάλεσαν όλες τις τσορμπατζήδες της Μεσεμβρίας έξω, και τις εδώκανε τρεις μέρες διορία για να παραδοθούνε, για να πάνε να τις σφάξουνε. Και πήγε ο Ταχίρ Πασάς με δυο νομάτ’ μέσα μαζί με τις τζορμπατζήδες και πήγανε στα σπίτια τα καλύτερα και εγράψανε τις γυναίκες τις έμορφες, τα κορίτσια τα καλύτερα, να τα πάρ’νε να φύγ’νε, τα δε άλλα να τα σκοτώσ’νε. Και έκλαιγαν ο κόσμος και θρηνούdας πως θα τις τουρκέψουνε πως θα τις σκοτώσουνε. Και εδώκανε διορία πως «αύριο η ζωή σας σηκώνεται. Και πήγανε στο Ζώτογλου το Τζορμπατζή (θείο των Ζωμιάδων) και του είπανε «ό,τι ώρα έρτουμε και χτυπήσουμε στη bopla, να είσαι έτοιμος. Και σηκωθκανε ο κόσμος κρυφά dη νύχτα και πήγανε στην Παναγία και παρακαλούσανε dη Μεγαριώτισσα να τις γλυτώσ’ απέ το gιντυνο. Και τα μεσάνυχτα τρελλάθηκε του Ταχίρ πασά το άλογο και σκότωσε πενήντα ανθρώπ’ και σκώθηκαν τη νύχτα και πήαν και βροντούσαν στου Ζώτογλου τη bόρτα, και κείνες χίρσανε(1) να κλαίνε, νομίσανε πως πάνε να τις σκοτώσ’νε. Και κειν’ φώναζαν από κάτ’: Αμάν τσορμπατζή. Ελάτε να γλυτώσμε του Ζαχίρ πασά τ’ άλογο, να γλυτώσμε τη ζωή σας. Και σηκώνεται ο Ζώτογλου και πάει και σκών’ τις τσορμπατζήδες όλ’ του χωριού και πάνε και παίρν’νε το Δεσπότ’ και τις παπάδες και πάνε μες στην Εκκλησία και κάν’νε δέηση. Και οι μισοί γυρνούσαν τ’ άλογο γύρω στην Εκκλησία τρεις φορές και το δεν’ν στο κρικέλ’ της Παναγίας και ησύχαζ’ τ’ άλογο και ως το πρωί έφυγαν και δεν έμεινε ένας, και γλύτωσεν ο κόσμος. (1) χίρσανε=αρχίσανε.
dc.type	Παραδόσεις	el
dc.description.drawernumber	Παραδόσεις Α΄- Θ΄
dc.relation.source	Αρ. 1104 Α, σελ. 81, Γ. Μέγας, Μεσημβρία, 1937
dc.relation.sourceindex	1104 Α
dc.relation.sourcetype	Αρχείο χειρογράφων
dc.description.bitstream	D_PAA_00120w, D_PAA_00120w2, D_PAA_00120w3
dc.informant.name	Μπαλής, Θοδωριά
dc.subject.legend	Παράδοση Α
edm.dataProvider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.dataProvider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.provider	Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών	el
edm.provider	Hellenic Folklore Research Center, Academy of Athens	en
edm.type	TEXT
dc.coverage.geoname	734064/Θράκη, Μεσημβρία

Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Αρχεία	Μέγεθος	Τύπος	Προβολή
Δεν υπάρχουν αρχεία που να σχετίζονται με αυτό το τεκμήριο.

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Παραδόσεις
Παραδόσεις ή θρύλοι λέγονται οι λαϊκές προφορικές διηγήσεις που συνδέονται με συγκεκριμένους τόπους, χρόνους και χαρακτήρες, και θεωρούνται αληθινές.

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές

Εκτός απ 'όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, η άδεια αυτού του τεκμηρίου περιγράφεται ως Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές